Χαίρε, εκ νέου, Ευάγγελε Σπανδάγε !

   
   Ο, ακάματος, φίλος Ευάγγελος Σπανδάγος εξέδωσεν και νέον βιβλίον υπό τον τίτλον "ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ (Γλύπτες, Ζωγράφοι, Αρχιτέκτονες) !
   ΕΥΓΕ !
   Ο συγγραφεύς του Προοιμίου, Μιλτιάδης Ευθυμίου Κωστακόπουλος, αναφέρεται μεταξύ ετέρων εις την "... απόλυτη εμμονή (της Κλασσικής Αρχαίας Ελλάδος) στην θεραπεία της αξίας του κάλλους". Αναφέρει, επίσης, ως μη τυχαία την επιλογή του Παρθενώνος ως λογοτύπου υπό της "UNESCO" του ο.η.ε., "σε μία περίοδο, που χαρακτηρίζεται αβυσσαλέα αντικλασσική". Υπενθυμίζει την ρήσιν του σημαντικού Αρχιτέκτονος των Νεωτέρων Χρόνων Δ. Πικιώνη "Δείλαιοι και αμαθείς και βάρβαροι, τι κάνετε ;", περιλαμβανομένην εις το "Γαίας ατίμωσις". Υπενθύμισεν, δε, και την ρήσιν του σοφού Ηρακλείτου, "Να ελπίζουμε, γιατί άν δεν ελπίζουμε, δεν θα πετύχουμε ποτέ το ανέλπιστο" ! 
   Ο συγγραφεύς του βιβλίου Ευάγγελος Σπανδάγος, εν τω εισαγωγικώ σημειώματί του, δεικνύει και την ακεραιότηταν του χαρακτήρος του, αναφέρων ότι την ιδέαν συγγραφής του εν λόγω βιβλίου έλαβεν εκ του Κωνσταντίνου Γεωργανά, δικηγόρου και συγγραφέως βιβλίων, όστις δεν ... επρόλαβεν, όπως συγγράψη τούτο ο ίδιος, λόγω του ... ιού του καρκίνου, τον οποίον έλαβεν εκ της σκουπιδο-μασωνίας ...
   Εκ των περιεχομένων εν τω βιβλίω, επιλέγω προς παρουσίασιν τα κάτωθι : 
   "Χιλιάδες ήταν οι γλύπτες της Αρχαίας Ελλάδος, αν κρίνουμε από τον αριθμό των γλυπτών διαφορετικής τεχνοτροπίας. Είναι γνωστά όμως τα ονόματα ενός πολύ περιορισμένου αριθμού. Υπάρχει σ' όλα σχεδόν τα Μουσεία του κόσμου ένα πολύ μεγάλο πλήθος έργων γλυπτικής αλλά είναι άγνωστοι οι καλλιτέχνες που το φιλοτέχνησαν" (σελίς 13) 
   (Αρχαίος : Εις την κατηγορίαν ταύτην ανήκουν και τα εξής δύο συγκλονιστικής εμπνεύσεως και καλλιτεχνικής αξίας αγάλματα :)
   "Η Αφροδίτη της Μήλου. Πρόκειται για ένα μοναδικό γλυπτό, της Ελληνιστικής περιόδου (323-145 π.Χ.), από λευκό Πάριο μάρμαρο, ύψους 2.04 μέτρων, άγνωστου καλλιτέχνη. Κατά το μεγάλο Γάλλο γλύπτη Α. Ροντέν αποτελεί "θαύμα των θαυμάτων". Το έργο απεικονίζει τη θεά της Ομορφιάς ημίγυμνη. Πρόκειται για ένα εκπληκτικό άγαλμα το οποίο αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα θέλγητρα του Μουσείου του Λούβρου (1). Το άγαλμα ήταν κρυμμένο σε μια σπηλιά κάτω από τα τείχη της αρχαίας πόλεως "Κλήμα" της Μήλου. Το 1820 ένας γεωργός της περιοχής το ανακάλυψε και την επόμενη χρονιά (2) το πούλησε, αντί ευτελούς ποσού, στον Πρόξενο της Γαλλίας (3) στην Κωνσταντινούπολη που είχε επισκεφθεί το νησί με ένα πολεμικό πλοίο της χώρας του (4). Όταν έγινε γνωστή η αγοραπωλησία, οι κάτοικοι του νησιού, με επικεφαλής τον ιερέα (5), αντέδρασαν. Μεταξύ των Ελλήνων και των Γάλλων έγινε πραγματική μάχη (6) γύρω από το κασόνι που οι Γάλλοι μετέφεραν το άγαλμα. Τελικά η Αφροδίτη φορτώθηκε στο πολεμικό πλοίο (7). Από το άγαλμα λείπουν τα χέρια τα οποία δεν βρέθηκαν ποτέ. Παραμένει άγνωστο τι ακριβώς κρατούσε η ωραία Αδροδίτη". 
   (Αρχαίος-Σημειώσεις : 1) Συνεπώς προς τούτο, σημαντικόν τμήμα, οπωσδήποτε άνω του 1/3 και έως του 1/2, των ... εισπράξεων του εν λόγω Μουσείου, εκ του 1821 έως και σήμερον, ανήκει και οφείλεται εις την Ελλάδαν ! 2) Εντός ενός έτους, λοιπόν, της εποχής εκείνης, επληροφορήθη το εβραιό-σκυλον της κουτο-φραγγίας την ανεύρεσιν, υπό γεωργού τινός της Νήσου Μήλου, του εν λόγω αγάλματος. Δίκτυον πληροφοριών ... σατανικόν ; Ακριβώς ! 3) Συνεπώς προς τούτο, αγοραστής του αγάλματος ήτο το επίσημον Κράτος των κουτό-φραγγων και ουχί ιδιώτης τις ! 4) Ο οποίος Πρόξενος, βέβαιος ών, περί της αντιδράσεως των κατοίκων της Νήσου Μήλου, μετέβη εις την Νήσον δια ... Πολεμικού Πλοίου, δίκην ... εκστρατείας πολέμου. Συνεπώς προς τούτο και πάλιν, επρόκειτο περί ΚΛΟΠΗΣ εκ μέρους του σκουπιδο-κράτους των κουτό-φραγγων και ουχί περί κλοπής ... ιδιώτου τινός ! 5) Ώστε, επικεφαλής των κατοίκων της Νήσου εις την αντίδρασιν ήτο ο ... ιερεύς ! Αντελήφθης, φίλε ellasAZ ; ... 6) Ώστε, εδόθη ... μάχη μεταξύ των ΚΛΕΠΤΩΝ και των ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ ! 7) Ώστε, το άγαλμα εφορτώθη εις ... πολεμικόν πλοίον του κράτους της κουτο-φραγγίας, γεγονός το οποίον αποτελεί πλήρην απόδειξιν της ΚΛΟΠΗΣ εκ μέρους Κράτους και ιδιώτου τινός ! Συμπέρασμα των σημειώσεων τούτων : Το κράτος των των κουτό-φραγγων οφείλει, όπως επιστρέψη το άγαλμα  εις τους ΙΔΙΟΚΤΗΤΑΣ του, ήτοι εις την Ελλάδαν ! Επί πλέον οφείλει, το εν λόγω σκουπιδο-κράτος, όπως καταβάλη εις την Ελλάδαν και το αντίστοιχον ποσόν εκ των εισπράξεων του Μουσείου Λούβρου μεταξύ των ετών 1821-2011 !)
   "Ο Ηνίοχος των Δελφών. Ένα από τα ευρήματα-αριστουργήματα τα οποία βρέθηκαν στα ερείπια των Δελφών είναι ο περίφημος Ηνίοχος, ξεχωριστό στολίδι των έργων τέχνης, που εκτίθεται στον χώρο του Μουσείου. Ο Ηνίοχος, πέρα από την περίοπτη θέση την οποία κατέχει στο Μουσείο των Δελφών, συγκαταλέγεται ανάμεσα στα αριστουργήματα της Αρχαίας Ελληνικής και παγκόσμιας τέχνης. Ο Ηνίοχος αποτελεί το μέρος χάλκινου συμπλέγματος (άλογα, άρμα, αναβάτες), που σώθηκε. Ο Ηνίοχος, στητός και σχεδόν ακίνητος, φοράει τον χιτώνα τον οποίο τυπικά φόραγαν οι ηνίοχοι. Είναι ψηλός, 1,80 μ. και ο χιτώνας του ζώνεται στη μέση ελαφρά, αναπαυμένος, ώστε να σχηματισθούν πλούσιες κούφιες πτυχές πάνω από τη ζώνη. Το έργο ανάγεται στους κλασσικούς χρόνους. Ο γλύπτης του Ηνίοχου είναι άγνωστος. Είναι γνωστός όμως αυτός που αφιέρωσε το σύμπλεγμα. Ήταν ο Συρακούσιος Πολύζαλος. Η αφιέρωση έγινε τον 5ο π. Χ. αιώνα". 
   Τέλος, θα δημοσιεύσω, χάριν των ερευνώντων την Α-λήθειαν, και έν απόσπασμα εκ του κεφαλαίου των Αρχιτεκτόνων :
   "Σαύρας ο Λάκων. Διακεκριμένος Αρχιτέκτων, συνεργάτης του Βατράχου. Ο Σαύρας και ο Βάτραχος υπέγραφαν τα οικοδομήματά τους χαράζοντας ... μια σαύρα και ένα βάτραχο στις βάσεις των κιόνων. Ο Πλίνιος στο 9ο βιβλίο γράφει : "Δεν θα λησμονήσουμε τους Λάκωνες Σαύρο και Βάτραχο που ανήγειραν τους Ναούς τους οποίους περικλείον οι στοές της Οκταβίας. Μερικοί ισχυρίζονται ότι ήταν πολύ πλούσιοι και ανήγειραν τους Ναούς με δικά τους έξοδα. Στις σπείρες των κιόνων υπάρχουν ακόμα σκαλισμένοι ένας βάτραχος και μια σαύρα, τεκμήριο του ονόματός τους". (Αρχαίος : Εκ του τιθεμένου αποσπάσματος, ψεύδος, και συνεπώς ... λάθος, αποτελεί το ... Λάκων. Οι Λάκωνες είχον ... εκλείψει πολύ ενωρίτερον ... Ορθόν θα ήτο το "Σαύρας ο Σπαρτιάτης ή ο σπαρτός" ...).