Ωνομάσθη, δε, υπό του Εθνικού Ποιητού, ημών των Ελλήνων, Κωστή Παλαμά, και ορθώς, ... Ιερεύς του Απόλλωνος !
Έως εδώ άπαντα σωστά.
Εκείνο, όμως, το τσογλάνι (ο προμηθεύς) ποίαν σχέσιν έχει προς τον τιμώμενον ;
Ο τιμώμενος, ιερεύς του Απόλλωνος ήτο και ουχί του τσογλανιού ...
Το οποίον τσογλάνι, καλώς ... ετακτοποίησεν ο Απόλλων και πρόκειται εκ νέου να επαναλάβη τούτο ...
Αι γνώσεις, πλέον, επλήθυναν ...
Οι ουρανοί, σχεδόν, ηνοίχθησαν ...
Ωφείλωμεν, συνεπώς, την πλήρην διαλεύκανσιν των εγκλημάτων του παρελθόντος !
Ωφείλωμεν την αναζήτησιν της Α-ληθείας !
Δεν αναζητώμεν ... ινδάλματα μεταξύ των ... εχθρών ...
Ο ομιλών, εν γένει, περί ... προμηθέως, ως ... έλληνος, είτε αδαής εστί, είτε μασώνος, είτε σκουπιδο-εβραίος, είτε, τέλος, συνδυασμός των δύο τελευταίων !
Το εν λόγω τσογλάνι δεν ανήκει εις τον αστερισμόν των Ελλήνων, αλλά εις τον εσμόν των εχθρών ημών.-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.