Έκαστος άνθρωπος συνάπτεται, ως κρίκος, προς ετέρους ανθρώπους (συγχρόνους, προγενεστέρους ή επομένους) και τούτοι προς έτερα. Και ούτω καθ' εξής, επ' αόριστον.
Άλλαις λέξεσιν, έκαστος άνθρωπος έχει εν τω Λαώ ωρισμένην τινά θέσιν, η οποία μεταβάλλεται συμφώνως προς τους τρεις Σταθμούς, τους υπό της Ανθρωπότητος συμβατικώς αποκληθέντας παρελθόν, παρόν και μέλλον.
Και εν ώ χρόνω το παρελθόν και το παρόν αποτελούν, εν μέρει ή εν τω συνόλω των, είς τινας ή και εις άπαντας, γνωστά γεγονότα, ουδείς δύναται, πλην τυχαίως ή κατ' αποκάλυψιν θεοπνεύστως, να προείπη, το ποία θα είναι η συμβολή ή συμμετοχή ανθρώπου τινός εν τη γενέσει ή εξελίξει γεγονότος τινός.
Ως είπεν ο Ισοκράτης, εις τον Λόγον του "Προς Δημόνικον", "Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον".
Συνεπώς προς τα ως άνω, ποίον κρίκον αποτελείς εσύ ;
Εις τι συνέβαλες έως χθες ; ...
Εις τι συμβάλλεις σήμερον ; ...
Εις τι θα συμβάλης αύριον ; ...
Ώ Αναγνώστα ; ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.