"... θα προσκομίσω εδώ το παράδειγμα της πριγκιπίσσης Θεοφανούς (κόρης του Αυτοκράτορος Ρωμανού Β΄ και αδελφής του Βασιλείου του Βουλγαροκτόνου). Ο ηγεμών των γερμανών όθων ο μέγας [διατί μέγας ; (otto der grosse, 962-973)], έστειλε στην Κωνσταντινούπολιν ειδικόν απεσταλμένον, έναν επίσκοπον, δια να ζητήση από τον Αυτοκράτορα Νικηφόρον Φωκάν την πριγκίπισσαν Θεοφανώ, ως σύζυγον του υιού του όθωνος Β΄.
Πολύ ωραία περιγράφει τα γεγονότα ο γάλλος ιστορικός γουσταύος σλουμπερζέ, στο βιβλίον του "Νικηφόρος Φωκάς" : Ήλθεν λοιπόν ο απεσταλμένος στην Κωνσταντινούπολιν, είδε τον Αυτοκράτορά μας και του είπεν, "Ο αυτοκράτωρ της γερμανίας όθων θέλει την πριγκίπισσαν Θεοφανώ δια σύζυγον του υιού του ...". Ο Νικηφόρος τον διέκοψε στα λατινικά : "incredibile audito", δηλαδή "απίστευτο που το ακούω !" και μετά συνέχισε Ελληνικά. "Αυτοκράτωρ είμαι μόνον εγώ. Ο όθων είναι αρχηγός βαρβάρων ..." και έριξε στην φυλακήν τον Επίσκοπον ...".-
(ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΛΕΥΡΗΣ, "ΠΑΣ ΜΗ ΕΛΛΗΝ ΒΑΡΒΑΡΟΣ", σελίς 76, "ΗΛΕΚΤΡΟΝ", 2003)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.