Και εις τα εύκολα και εις τα δύσκολα,
και εις τα ώμορφα και εις τα άσχημα,
οι άνθρωποι ωφείλουν,
να συμπαρίστανται
προς τους φίλους,
τους συγγενείς (ότε το αξίζουν),
τους γνωστούς,
αλλά και τους αγνώστους !
Παίς ών (12-13 ετών),
επεσκέφθην την εκ πατρός γιάγιαν εμού,
εις την οικίαν της,
και την εύρων κλαίουσα !
Διημήφθη ο κάτωθι διάλογος :
-(Εγώ) Γιατί κλαίς γιαγιά ;
-(Γιαγιά) Ο ....... (ανέφερεν έν
επώνυμον) από την Μ...........
(παρακείμενον χωρίον, 2
χιλιόμετρα εκ του χωρίου
ημών), πέθανε ...
-(Εγώ) Και τον γνώριζες ; Ήταν φίλος
σου ;
-(Γιαγιά) Όχι, αλλά καλός άνθρωπος
Θαρσείν !
θα ήταν ...
Επιμύθιον :
Εάν οι άνθρωποι εγνώριζον,
εκείνα περί των οποίων
... βέβαιοι εισίν,
... βέβαιοι εισίν,
τότε η ζωή
(επί της επιφανείας του Πλανήτου)
θα ήτο εξόχως διαφορετική,
θα ήτο εξόχως διαφορετική,
η κοινωνία το αυτό,
η ΕΛΛΑΣ και ο Πλανήτης επίσης...
Ώ Αναγνώστα !Θαρσείν !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.