Η αιτία της ... αγάπης των σκουπιδο-εβραίων προς τον Πυθαγόραν ! Και "Περί ... παθών των βιβλίων των αρχαίων Ελλήνων Σοφών εις χείρας των κρυπτο-φανερο-εβραίων εχθρών των" !

   Εις πρόσφατον τεύχος του, ώ Αναγνώστα, το έντυπον "ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ" περιείχεν, ως ένθετον, αφίσα διαστάσεων 90 χ 56 εκ., εν τη οποία περιέχωνται, εις το "πρωτότυπον" και εν νεοελληνική αποδόσει, το απόσταγμα υποτίθεται των διδασκαλιών του Πυθαγόρα, ονομασθέν "ΧΡΥΣΑ ΕΠΗ".
   Εις τον πρόλογον, βεβαίως, οι υπεύθυνοι του εντύπου γράφουν την Αλήθειαν, ότι ουδέποτε έγραψεν ο Πυθαγόρας, ούτε αφήκεν γραπτά παραγγέλματα-υποθήκας, αλλά ότι "εικάζεται, ότι έχουν συντεθεί από Νεο-πυθαγορείους. Αυτό πίστευαν και οι ίδιοι οι συνεχιστές της Σχολής, από τον Ιάμβλιχο μέχρι τον Πρόκλο, αλλά και μελετητές της, όπως ο άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός".  
   Τας εν λόγω σκέψεις εμού παραθέτω, επειδή απορούσα περί της ... αγάπης προς τον Πυθαγόραν και τα παραγγέλματά του υπό των ... σκουπιδο-εβραίων ... Ένιοι εκ των οποίων ήσαν ... εμβριθείς μελετηταί του ... Πυθαγόρα, όστις, όμως, ουδέν έγραψεν, ως π.χ. ο γράβι-γγερ ...
   Ως εικός, δια των σκέψεων τούτων ουδόλως αμφισβητώ την ορθότηταν και την αξίαν των περισσωτέρων παραγγελμάτων του "Πυθαγόρα", ωστόσον ένια τμήματά των οφείλουν την εις την εποχήν εκείνην αναγωγήν και εις τα τότε τεκταινώμενα, ώστε να μην εμφιλοχωρούν κατόπιν της παρελεύσεως τόσων αιώνων ερμηνείαι οδηγούσαι ενίους έως και εις τον ... σατανισμόν και την ... μαγείαν ...

   Αναγράφω το πρώτον παράγγελμα, υποτίθεται του Πυθαγόρα, ως τίθεται εν τη αφίσα, και εις το αρχαίον κείμενον (μικρογράμματος γραφή μετά πνευμάτων και άνω τελείας) και εις την νεοελληνικήν απόδοσιν (επίσης μικρογράμματος γραφή, άνευ άνω τελείας όμως και ... δημοτικιά, του ... καλού ιδρύματος ... ιωσήφ δράγαν) και κατόπιν ολίγα σχόλια, απαραίτητα όντα, επειδή εν τω πρώτω τούτο, κυρίως, παραγγέλματι ευρίσκεται και η αιτία της ... αγάπης των σκουπιδο-εβραίων προς τον Πυθαγόραν.

   Επίσης, αναδημοσιεύω, δεξιά ως ορώμεν την οθόνη, και την εκδοχήν του Οίκου Εκδόσεως Βιβλίων "ΠΑΠΥΡΟΣ", ίνα αντιληφθήτε την ... κακομεταχείρησιν, ήν υπέστησαν τα βιβλία των σοφών αρχαίων ημών προγόνων, εκ των σκουπιδο-κρυπτο-φανερο-εβραίων ... εκδοτών των ...

 **************************************

     "ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ"-2012         "ΠΑΠΥΡΟΣ"-α.χ. (1950-1960)

                                                         Μετ. Εμμ. Παντελάκης 

Αθανάτους μεν πρώτα θεούς,       Αθανάτους μεν πρώτα θεούς,

νόμωι ως διάκεινται,                     νόμωι ως διάκειται,

τίμα και σέβου όρκον.                   τίμα και σέβου όρκον,

έπειθ' ήρωας αγαυούς                   έπειθ' ήρωας αγαυούς,

τους τε καταχθονίους                   τους τε καταχθονίους

σέβε δαίμονας έννομα ρέζων        σέβε δαίμονας έννομα ρέζων

σους τε γονείς τίμα                        τους τε γονείς τίμα

τους τ' άγχιστ' εγγεγαώτας.            τους τ' άγχιστ' εγγεγαυώτας,

των δ' άλλων αρετήι ποιεύ             των δ' άλλων αρετήι ποιού

φίλον όστις άριστος.                      φίλον όστις άριστος.

Πραέσι δ' είκε λόγοισ' έργοισί       Πραέσι δ' είκε λόγοις έργοισί

τ' επωφελίμοισι.                             τ' επωφελίμοισι.

μηδ' έχθαιρε φίλον σον                  μηδ' έχθαιρε φίλον σον

αμαρτάδος είνεκα μικρής, όφρα    αμαρτάδος είνεκα μικρής, όφρα

δύνηι. δύναμις γαρ ανάγκης          δύνηι. δύναμις γαρ ανάγκης

εγγύθι ναίει.                                   εγγύθι ναίει.

**************

Πρώτα τους αθανάτους θεούς      Πρώτον μεν τίμα τους αθανάτους

                                                       θεούς,

να τιμάς, όπως το διατάζει ο       ως είναι καθιερωμένον υπό της

νόμος, και να σέβεσαι τον όρκο.  παραδόσεως, και σέβου τον  

                                                       όρκον,

Έπειτα, να τιμάς τους λαμπρούς  έπειτα δε σέβου τους ενδόξους

ήρωες και τους θεούς του Άδη,   ήρωας και τους εν τω Άδηι 

                                                      θεούς σέβου

ακολουθώντας τα νόμιμα,            τα νενομισμένα πράττων,

και να τιμάς επίσης τους γονείς   και τους γονείς σου τίμα και τους

και τους συγγενείς.                       πλησιεστάτους συγγενείς,

Από τους άλλους, κάνε φίλο σου εκ δε των άλλων ανθρώπων        

                                                      κάμνε φίλον

αυτόν που είναι άριστος,              εκείνον, όστις είναι άριστος

υπερέχοντας στην αρετή.             εις την αρετήν.

Να χρησιμοποιείς λόγια μετρη-   Προτίμα δε λόγους γλυκείς (προς

μένα και να κάνεις ωφέλιμες       τον φίλον σου) και έργα επωφελή

πράξεις και να μην εχθρεύεσαι    (εις αυτόν), και να μη γίνεσαι

τον φίλο σου λόγω ενός μικρού   εχθρός προς φίλον σου δια μικρόν

σφάλματος, όσον δύνασαι.          αυτού παράπτωμα, εφ' όσον 

                                                      δύνασαι να πράττης τούτο.

Διότι η δύναμη βρίσκεται κοντά Διότι η δύναμις κατοικεί πλησίον

στην ανάγκη (διότι και ο ισχυ-   της ανάγκης.

ρός μπορεί να βρεθεί σε ανά-

γκη).

**************************

   Αρχαίος : 

1) Η εποχή εις την οποίαν οφείλωμεν, ίνα αναγάγωμεν το ως άνω παράγγελμα, υποτίθεται του Πυθαγόρα, αφορά το έτος 580  π. Χ. (έτος γεννήσεώς του εις την Νήσον Σάμον) και το 500 π. Χ. (περίπου, έτος θανάτου του εις το Μεταπόντιον της Μεγάλης Ελλάδος.    

2) Εκ της συγκρίσεως των δύο κειμένων, ήτοι του εντύπου "Τ.Μ." και του "ΠΑΠΥΡΟΥ", αλλά και εν συνδυασμώ προς την υπ' εμού μελέτην και ... τρίτης εκδοχής, ήτοι του γνωστού ... ελληναρά των εκδόσεων "ΚΑΚΤΟΣ", προκύπτει, ότι ο συντάκτης των παραγγελμάτων εν τη αφίσα εποιήθει ... μίξιν των δύο εκδόσεων, ήτοι "ΠΑΠΥΡΟΥ" και "ΚΑΚΤΟΥ", και εις το αρχαίον κείμενον και εις την νεοελληνικήν απόδοσιν.

3) Θα αναφερθώ ενθάδε εις τα συντακτικά και γραμματικά λάθη εν τω αρχαίω κειμένω. Το ρήμα διάκειται αναγράφει το "Τ.Μ." ως διάκεινται ! Δεν γνωρίζω πόθεν έλαβεν την τοιαύτην μορφήν, αλλά πρόκειται περί χονδροειδούς λάθους. Και οι δύο Οίκοι εκδόσεως βιβλίων, ήτοι "ΠΑΠΥΡΟΣ" και "ΚΑΚΤΟΣ", το αναφέρουν ως διάκειται, ως ορθόν εστί, επειδή το ρήμα εις την φράσιν αναφέρεται και συνοδεύει την λέξιν "νόμω", η οποία βεβαίως αποτελεί ενικόν αριθμόν της λέξεως "νόμος" ! Εις τον πληθυντικόν αριθμόν η λέξις θα εγράφετο "νόμοις" ! Τοιαύτα λάθη επί κειμένων αρχαίων σοφών, και δη εις ... αφίσας (ίνα μείνουν εις τους ... αιώνας ...), αποτελούν χονδροειδή και ασυγχώρητα λάθη. Η λέξις "τους" αναφέρεται, ορθώς, υπό του "ΠΑΠΥΡΟΥ", εν ώ η λέξις ... "σους" υπό του "ΚΑΚΤΟΥ", η φιλολογική ομάς του οποίου προφανώς περιλαμβάνει και ... τούρκον ... Η λέξις "Πραέσι" γράφεται δια μεγαλογραμμάτου γραφής, ήτοι "Π", υπό  του "ΠΑΠΥΡΟΥ" και δια μικρογραμμάτου γραφής, ήτοι "π", υπό της ... "φιλολογικής ομάδας" του "ΚΑΚΤΟΥ"... Η λέξις "ποιού" αναφέρεται, ορθώς, υπό του "ΠΑΠΥΡΟΥ", εν ώ η λέξις "ποιεύ" αναφέρεται υπό του "ΚΑΚΤΟΥ". Τώρα εις ποίαν Γλώσσαν χρησιμοποιείται το ... ποιεύ, "θα σας γελάσω", εάν είπω ! Ίσως εις την ... χαζαρικήν, ίσως εις την ... γίντις ...

4) Θα αναφερθώ ενθάδε εις τα, σκόπιμα ή μη εκείνοι γνωρίζουν, λάθη των Μεταφραστών-φιλολογικών ομάδων-και το κακό συναπάντημα, εν τέλει, όμως, και των εκδοτών, φερόντων την τελικήν ευθύνην της εκδόσεως βιβλίου τινός ! Έτι ειδικώτερον, ότε πρόκειται περί βιβλίων αρχαίων Ελλήνων Σοφών, οίτινες ... αδυνατούν, όπως ... υπερασπισθούν τα έργα των ...  Πρώτα τους θεούς να τιμάς, "όπως είναι καθορισμένο", γράφει ο "ΚΑΚΤΟΣ", "ως είναι καθιερωμένον", γράφει ο "ΠΑΠΥΡΟΣ". Ο συντάκτης, όμως, του εντύπου "Τ.Μ." γράφει "όπως το διατάζει ο νόμος" ! Το ρήμα, όμως, διάκειται ουδόλως αναφέρεται εις ... διαταγήν, αλλά αναφέρεται εις ό,τι εκ του Νόμου (της εποχής εκείνης και ουχί ο της σήμερον, μην λησμονείτε τούτο) είθισται ! Οι Έλληνες της εποχής ημών ουδόλως σέβωνται τους ... υφισταμένους νόμους και, συνεπώς, οιοσδήποτε παραλληλισμός μετά του την Αρχαιότηταν διέποντος Νόμου ... ατυχής εστί. Ούτε και η συμπλήρωσις, υπό του "ΠΑΠΥΡΟΥ", της φράσεως "ως είναι καθιερωμένον" δια της φράσεως "υπό της παραδόσεως" απαραίτητος εστί. Αντιθέτως συνιστά πλεονασμόν, διότι τούτο εννοείται δια του "καθιερωμένος". "Τους θεούς του Άδη" γράφει ο συντάκτης του "Τ.Μ.", "τους εν τω Άδη θεούς" γράφει ο "ΠΑΠΥΡΟΣ" και ... "τις ψυχές των νεκρών" (!!!) γράφει ο "ΚΑΚΤΟΣ" ! Τι αναφέρει το αρχαίον κείμενον, ώ άνδρες Αθηναίοι ; "τους τε καταχθονίους ... δαίμονας" ... Εκ τούτου πως συνάγωνται ... θεοί, Άδης και νεκραί ψυχαί, μόνον οι ... δαίμονες γνωρίζουν ...  Ουδόλως θα σχολιάσω την ... φιλολογικήν ομάδαν του "ΚΑΚΤΟΥ", ίνα μην γράψω χονδροειδείς εκφράσεις ... Αναφορικώς, όμως, προς το ... "θεοί του Άδη" και "τους εν Άδη θεούς" θα αναφερθώ εις την επομένην και τελευταίαν παρατήρησιν-σχόλιον. Αι δια ερυθρού χρώματος σημειούμεναι λέξεις και εκφράσεις, εκ της μεταφράσεως του "ΠΑΠΥΡΟΥ", ανθρώπων-(προς τον φίλον σου)-(εις αυτόν) εισίν περιτταί. Το αυτό και η επεξηγηματική φράσις, εν τω κειμένω του "Τ.Μ.", (διότι και ο ισχυρός μπορεί να βρεθεί σε ανάγκη).

5) Τέλος, ως προς την ... αιτίαν της ... αγάπης των σκουπιδο-εβραίων προς τον ... Πυθαγόραν ! Το ως άνω αρχαίον κείμενον και των δύο εκδοχών, ήτοι του εντύπου "Τ.Μ." και του "ΠΑΠΥΡΟΥ", αλλά και του "ΚΑΚΤΟΥ", αναφέρεται εις "θεούς", "ήρωας αγαυούς" και "καταχθονίους δαίμονας". Και ως προς το ποίοι ήσαν οι λεγόμενοι "θεοί" και οι "λαμπροί ή ένδοξοι ήρωες" ουδεμία διχογνωμία υφίσταται, απάντων συμφωνούντων. Όμως, ως προς το "καταχθόνιοι δαίμονες" υφίσταται και διχογνωμία και σκουπιδο-γνωμία, απάντων κατεινόντων εις την ... ΑΠΟΚΡΥΨΙΝ της Α-ληθείας ! Το έντυπον "Τ.Μ." και ο "ΠΑΠΥΡΟΣ" μετέφρασαν, όλως αυθαιρέτως, την έκφρασιν "καταχθόνιοι δαίμονες" εις ... "θεούς του Άδη", ο, δε, "ΚΑΚΤΟΣ" εις ... "ψυχάς των νεκρών"  !!! Άν ρίψωμεν, όμως, τους οφθαλμούς ημών επί του "ΛΕΞΙΚΟΥ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ", του Ιωάννου Σταματάκου, και, δη, εις το λήμμα "κατα-χθόνιος", θα είδωμεν, ότι η λέξις ταύτη σημαίνει ... "υπόγειος", αποτελεί, δε, το αντίθετον της λέξεως "επιχθόνιος" ! Ώστε, ... "καταχθόνιοι ... δαίμονες", ως αναφέρει το αρχαίον κείμενον, ουδόλως σημαίνουν ... "θεούς του Άδη" ή "εν Άδη θεούς", αλλά ... "υπογείους δαίμονες" !!! Και ποίοι, ώ άνδρες Αθηναίοι, οι ... υπόγειοι δαίμονες ; ... Μα, οι δαίμονες του σατανά, ως λέγει η Εκκλησία του Ιησού ... Αλλά τι παραγγέλει προς ημάς ο Πυθαγόρας, ή οιοσδήποτε έτερος ; ... Να σεβώμεθα τους ... δαίμονες του σατανά ; ... Και, εάν μεν πρόκειται περί "τρίτου τινός" ή περί ... προσθέτου φράσεως, υπό των σκουπιδο-εβραίων αντιγραφέων των βιβλίων των αρχαίων ημών Σοφών, τότε ... εννοητόν εστί ! Εάν, όμως, η φράσις ταύτη αληθώς του Πυθαγόρα εστί, τότε μίαν μόνον ερμηνείαν δύναμαι, ίνα αποδώσω εις την πράξιν του : Εις τας εποχάς εκείνας (6ος αιών π. Χ.) η παρουσία των ... υπογείων δαιμόνων και η ανάμειξίς των εις τα θέματα των Ανθρώπων ήτο τόσον εμφανής-ρητή-κατηγορηματική, ώστε ο Πυθαγόρας εσκέφθη, ίνα προστατεύση τους Ανθρώπους εκ της εκδικητικής μανίας και κακίας των δαιμόνων εις βάρος των ... Εις το σημείον τούτο ενθυμηθήτε τας ... σκύλας, τας ... ερι-νύας, αι οποίαι εν τη εποχή εκείνη υποτίθεται, ότι ετιμώρουν τους εγκληματίας ... Π.χ. εζήτουν επιτακτικώς, όπως δικασθή ο ... ΟΡΕΣΤΗΣ ως μητροκτόνος ... Ουδέποτε, όμως, απήτησαν αι εν λόγω σκύλαι, όπως ... δικασθούν η καυλο-πουτάνα κλυταιμνήστρα και ο εξάδελφός της και πηδηχτής της ... αίγισθος, οίτινες από κοινού εφόνευσαν εκ δόλου τον ΑΓΑΜΕΜΝΩΝΑΝ ... Αντιθέτως, άφησαν εκείνους, ίνα ... βασιλεύουν επί του Βασιλείου του αισχρώς φονευθέντως Αρχηγού των Ελλήνων Αγαμέμνωνος και ίνα ... νέμωνται την περιουσίαν του ... Και τούτο, επειδή ο ... αίγισθος ήτο ... δικός των ... Ουδεμίαν ετέραν ερμηνείαν δύναμαι, ίνα αποδώσω !

   Ταύτα και μένω !