Εκ του νέου και ωφελιμωτάτου βιβλίου, υπό τον τίτλον "Η ΧΥΜΕΙΑ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ", το οποίον συνέγραψεν και εξέδωσεν ο Ευάγγελος Σπανδάγος, αντιγράφω το κάτωθι τμήμα :
Τα ευφραντικά ποτά των Αρχαίων Ελλήνων
Τα διάφορα ποτά τα παρασκεύαζαν ειδικοί τεχνίτες - χυμευτές, οι "οινοτρόφοι", οι "μελισσοτρόφοι", κ.α., οι οποίοι πειραματίζονταν σε ειδικά εργαστήρια. Στα εργαστήρια αυτά υπήρχε και το "δοκιμείον", ένας χώρος στον οποίο ειδικοί "δοκιμαστές" "εδοκίμαζαν" τα παραγόμενα ποτά.
Τα κυριότερα ποτά της Αρχαίας Ελλάδος ήταν τα εξής :
α) "Κυκεών": Ρόφημα από βρασμένο κριθάρι αρωματισμένο με μέντα ή θυμάρι.
β) "Οίνος ευώδης": Κρασί με απήγανο ή δάφνη ή λεβάντα.
γ) "Οίνος αφρώδης": Κρασί αφρώδες.
δ) "Οινόμελι" : Κρασί με μέλι.
ε) "Υδρόμελι" : Διάλυμα μελιού σε νερό με μυρωδικά.
στ) "Ανθοσμίας οίνος" : Κρασί με ευωδία ανθέων.
ζ) "Οξύμελι" : Διάλυμα σε νερό με ξύδι και μέλι.
η) "Πώμα οινόχυτον" : Ποτό από κρασί.
θ) "Οίνος εκ κριθών" : Είδος ζύθου.
ι) "Φοινικήιος οίνος" : Κρσί από φοίνικες.
ια) "Τρύξ" : Κρασί που δεν έχει υποστεί ζύμωση.
ιβ) "Στεμφυλόπνευμα" : Το τσίπουρο.
ιγ) "Μελίκρατον" : Κράμα από γάλα και μέλι.
ιδ) Διάφορα ποτά από χυμούς φρούτων.
Στον πάπυρο της Στοκχόλμης αναφέρονται οδηγίες για την παρασκευή και τη βελτίωση διαφόρων ποτών.
Ο έλεγχος των τροφίμων και των ποτών
Το ανθυγιεινό της χρήσεως βλαμμένων τροφίμων και ποτών, καθώς και η νοθεία αυτών, ήταν γνωστά από αρχαιοτάτων χρόνων.
Σε πολλές Αρχαίες Ελληνικές πόλεις ειδικοί υπάλληλοι, οι "αγορανόμοι", ήταν εντεταλμένοι από τη νομοθεσία να κάνουν ελέγχους στα διάφορα ποτά και τρόφιμα των Αγορών. Να εξετάζουν δηλαδή αν βρίσκονταν σε καλή κατάσταση ή αν ήταν νοθευμένα.
Οι διάφορες νοθείες δεν ήταν σπάνιες, ενώ ο έλεγχος ήταν δυσχερής, εφόσον οι νοθευτές χρησιμοποιούσαν κατάλληλα υλικά και μεθόδους.
Οι νοθείες των τροφίμων και των ποτών ήταν τριών ειδών :
α) οι αβλαβείς,
β) οι επιβλαβείς, και
γ) οι κερδοσκοπικές.
Οι αγορανόμοι χρησιμοποιούσαν διάφορες άγνωστες σ' εμάς μεθόδους για να διαπιστώσουν την ακαταλληλότητα ή τη νοθεία. Ειδικά για το γάλα, το τυρί και το κρασί εξέταζαν το χρώμα, τη γεύση, την οσμή και την όψη.
Αρχαίος : Την σκέψιν εμού περί ιδρύσεως "Ευφραντηρίων", προ αντικατάστασιν των ... καφετεριών, ενέκρινεν και ο ως άνω συγγραφεύς του βιβλίου, ο φίλος Ευάγγελος Σπανδάγος !
Ο επιθυμών ίνα πωλή προϊόντα αγνά και, πρωτίστως, Ελληνικά, άς ιδρύση "Ευφραντήριον" ή άς τρέψη "καφετέριαν" εις "Ευφραντήριον" ! Πολλά τα ωφέλη και ως προς τον ίδιον και ως προς τους επισκέπτας του και ως προς την Ελλάδαν ...
Τα ευφραντικά ποτά των Αρχαίων Ελλήνων
Τα διάφορα ποτά τα παρασκεύαζαν ειδικοί τεχνίτες - χυμευτές, οι "οινοτρόφοι", οι "μελισσοτρόφοι", κ.α., οι οποίοι πειραματίζονταν σε ειδικά εργαστήρια. Στα εργαστήρια αυτά υπήρχε και το "δοκιμείον", ένας χώρος στον οποίο ειδικοί "δοκιμαστές" "εδοκίμαζαν" τα παραγόμενα ποτά.
Τα κυριότερα ποτά της Αρχαίας Ελλάδος ήταν τα εξής :
α) "Κυκεών": Ρόφημα από βρασμένο κριθάρι αρωματισμένο με μέντα ή θυμάρι.
β) "Οίνος ευώδης": Κρασί με απήγανο ή δάφνη ή λεβάντα.
γ) "Οίνος αφρώδης": Κρασί αφρώδες.
δ) "Οινόμελι" : Κρασί με μέλι.
ε) "Υδρόμελι" : Διάλυμα μελιού σε νερό με μυρωδικά.
στ) "Ανθοσμίας οίνος" : Κρασί με ευωδία ανθέων.
ζ) "Οξύμελι" : Διάλυμα σε νερό με ξύδι και μέλι.
η) "Πώμα οινόχυτον" : Ποτό από κρασί.
θ) "Οίνος εκ κριθών" : Είδος ζύθου.
ι) "Φοινικήιος οίνος" : Κρσί από φοίνικες.
ια) "Τρύξ" : Κρασί που δεν έχει υποστεί ζύμωση.
ιβ) "Στεμφυλόπνευμα" : Το τσίπουρο.
ιγ) "Μελίκρατον" : Κράμα από γάλα και μέλι.
ιδ) Διάφορα ποτά από χυμούς φρούτων.
Στον πάπυρο της Στοκχόλμης αναφέρονται οδηγίες για την παρασκευή και τη βελτίωση διαφόρων ποτών.
Ο έλεγχος των τροφίμων και των ποτών
Το ανθυγιεινό της χρήσεως βλαμμένων τροφίμων και ποτών, καθώς και η νοθεία αυτών, ήταν γνωστά από αρχαιοτάτων χρόνων.
Σε πολλές Αρχαίες Ελληνικές πόλεις ειδικοί υπάλληλοι, οι "αγορανόμοι", ήταν εντεταλμένοι από τη νομοθεσία να κάνουν ελέγχους στα διάφορα ποτά και τρόφιμα των Αγορών. Να εξετάζουν δηλαδή αν βρίσκονταν σε καλή κατάσταση ή αν ήταν νοθευμένα.
Οι διάφορες νοθείες δεν ήταν σπάνιες, ενώ ο έλεγχος ήταν δυσχερής, εφόσον οι νοθευτές χρησιμοποιούσαν κατάλληλα υλικά και μεθόδους.
Οι νοθείες των τροφίμων και των ποτών ήταν τριών ειδών :
α) οι αβλαβείς,
β) οι επιβλαβείς, και
γ) οι κερδοσκοπικές.
Οι αγορανόμοι χρησιμοποιούσαν διάφορες άγνωστες σ' εμάς μεθόδους για να διαπιστώσουν την ακαταλληλότητα ή τη νοθεία. Ειδικά για το γάλα, το τυρί και το κρασί εξέταζαν το χρώμα, τη γεύση, την οσμή και την όψη.
***********************************************
Ο επιθυμών ίνα πωλή προϊόντα αγνά και, πρωτίστως, Ελληνικά, άς ιδρύση "Ευφραντήριον" ή άς τρέψη "καφετέριαν" εις "Ευφραντήριον" ! Πολλά τα ωφέλη και ως προς τον ίδιον και ως προς τους επισκέπτας του και ως προς την Ελλάδαν ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.