Αισώπου Μύθοι 1

   Ο ΗΡΑΚΛΗΣ εβάδιζεν επί οδού  μικρού πλάτους και, βλέπων επί του εδάφους αντικείμενον ομοιάζων προς μήλον, εδοκίμασεν, όπως θραύση τούτο.
   Μετά εκπλήξεως, είδεν το μήλον, να διπλασιάζει τον όγκον αυτού !
   Εκνευρισθείς, ήρχισεν, να πατή τούτο δια των ποδών του και, κατόπιν, να κτυπά τούτο δια ροπάλου.
   Το μήλον, όμως, εφούσκωσεν τόσον, ώστε "έφραξεν" την οδόν και ήτο αδύνατος, πλέον, εις τον ΗΡΑΚΛΗΝ η προσπέλασις.
   Πλήρης θυμού, έριψεν χαμαί το ρόπαλον και ητένιζεν το θέαμα, εν απορία διατελών.
   Εις εκείνην την στιγμήν εφανερώθη η ΑΘΗΝΑ και του λέγει : "Σταμάτα, βρε Αδελφέ !  Το αντικείμενον τούτο (το μήλον) την  φιλονεικίαν και την έριδαν συμβολίζει  ! Εάν αφήσης τούτο, άνευ ενοχλήσεώς του, μένει ό,σο ήτο αρχικώς. Εάν, όμως, το πολεμήσης, αυξάνεται δια του τρόπου, τον οποίον αντίκρυσες" !
   Υ. Γ. 1. Ηλίου φαεινώτερον εστί, ότι δυνατόν εστί, "οι καυγάδες και οι τσαμπουκάδες" αιτία μεγάλης συμφοράς ν' αποβούν.
   Υ. Γ. 2. Εις εκείνους οίτινες προσποιούνται, ότι δεν εννούν : Οι τούρκοι, οι οποίοι γνωρίζουν επαρκώς τους νεοέλληνας, λέγουν :
"Του ρωμηού τούρχεται ύστερα (ήτοι, κατόπιν ... εορτής ...) η γνώση" ... !