Πολλοί αγάπησαν τη διαφθορά αλλά τον διεφθαρμένο ουδείς
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και η «ευρωπαϊκή πολιτική», και, για να αντιμετωπίσουν τον «εθνικισμό» στα Βαλκάνια, αναζήτησαν , στη δεκαετία των 90, «πρόθυμους» συμμάχους ανάμεσα, στο υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό, και τους βρήκαν, μεταξύ των πλέον διεφθαρμένων.Έτσι «πρωταθλητής» που εκδημοκρατισμού αναδείχθηκε ο αρχηγός της Μαφίας του Μαυροβουνίου Μίλο Τζουκάνοβιτς, μέγας εξαγωγεύς λαθραίων τσιγάρων, και εισαγωγέας λαθραίων καυσίμων, ενώ ο UCK στο Κοσσυφοπέδιο, οικοδομήθηκε με την επιστράτευση της κοσσοβάρικης Μαφίας, με αποτέλεσμα από τον πόλεμο και μετά, η περιοχή να μετατραπεί σε σταυροδρόμι εισόδου της ηρωίνης από την Ασία στην Ευρώπη.Παράλληλα η «δημοκρατική» εξουσία στο Βελιγράδι, στηρίχθηκε στους διεφθαρμένους «κόκκινους επιχειρηματίες».
Ο συμβιβασμός του Σεπτέμβριου, στην Νέα Υόρκη, στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, για αναζήτηση «ευρωπαϊκής λύσης», στο πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου, δημιούργησε την ανάγκη αναζήτησης ενός νέου πολιτικού προσωπικού, που θα είναι μέσα στις ευρωπαϊκές προδιαγραφές , κατά της διαφθοράς.
Η «ευρωπαϊκή προοπτική», δεν περιλαμβάνει το διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό που «οδήγησε» μέχρι τώρα τις εξελίξεις στην επιθυμητή κατεύθυνση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.