Τέλος οι συνδικαλιστικές συντάξεις
στους συνδικαλιστές εργατοπατέρες
Μια
πρόσφατη, εξαιρετικά σημαντική, πολιτική απόφαση της τρικομματικής
κυβέρνησης πέρασε στα ψιλά και δεν σχολιάστηκε επαρκώς, όπως θα έπρεπε.
Από την μεταπολίτευση είχε θεσπιστεί για τους προέδρους και τους γενικούς γραμματείς και δεύτερη σύνταξη.
Είναι βέβαιο ότι, αυτή την ιδιαίτερη μεταχείριση δεν γνώριζαν εν πολλοίς ούτε οι εργαζόμενοι. Το ξεχωριστό, αντικοινωνικό και εντέλει αντιεργατικό αυτό προνόμιο το απολάμβαναν στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι αποσπασμένοι συνδικαλιστές στα γραφεία των σωματείων.
Ανάλογα με τον αριθμό των μελών των σωματείων βγαίνει και ο αριθμός των αποσπασμένων, οι οποίοι όχι μόνο δεν εργάζονταν για την επιχείρηση από την οποίαν έπαιρναν τον μισθό τους, αλλά μπορούσαν να κάνουν και υπερωρίες.
Κάποιοι από τους αποσπασμένους συνδικαλιστές, λόγω της απόσπασης, δεν εμφανίζονταν ως απεργοί και έτσι δεν υπήρχε περικοπή μισθού, ούτε αφαίρεση των ημερών της απεργίας από τον συντάξιμο χρόνο όπως γίνεται στους απλούς απεργούς!!!
Τα προνόμια αυτά τα απολαμβάνουν κυρίως οι συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ, των Τραπεζών και του Δημοσίου, πολλοί εκ των οποίων είχαν προσληφθεί με κομματικά κριτήρια.
Ασφαλώς υπήρχαν και υπάρχουν και σήμερα φωτεινές εξαιρέσεις συνδικαλιστών που τίμησαν και τιμούν τους αγώνες των εργαζομένων. Δυστυχώς η άκρατη κομματικοποίηση νόθευσε βάναυσα και υπονομεύει τους συνδικαλιστικούς αγώνες.
Η γενναία πολιτικά απόφαση της τριτοκομματικής κυβέρνησης πρέπει να τονίζεται σε κάθε ευκαιρία, για να μην πω ότι πρέπει, κ. Σίμο Κεδίκογλου, να περνάει σαν καθημερινό μήνυμα ελπίδας σε τρέϊλερ, ιδίως κατά την διάρκεια των πληκτικών, ανούσιων και μελαγχολικά προβλέψιμων πολιτικών συζητήσεων στα πορτοπαράθυρα των καναλιών.
Παρ’ όλα αυτά, οι ίδιοι και οι ίδιοι συνδικαλιστές του δημοσίου και των ΔΕΚΟ, που εξακολουθούν να μην εκλέγονται λόγω των ικανοτήτων τους, αλλά λόγω των χιλιάδων κομματικών προσλήψεων που έγιναν από την μεταπολίτευση και μετά στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ ένθεν κακείθεν, μόνον την δεύτερη σύνταξη έχασαν, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Από την μεταπολίτευση είχε θεσπιστεί για τους προέδρους και τους γενικούς γραμματείς και δεύτερη σύνταξη.
Είναι βέβαιο ότι, αυτή την ιδιαίτερη μεταχείριση δεν γνώριζαν εν πολλοίς ούτε οι εργαζόμενοι. Το ξεχωριστό, αντικοινωνικό και εντέλει αντιεργατικό αυτό προνόμιο το απολάμβαναν στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι αποσπασμένοι συνδικαλιστές στα γραφεία των σωματείων.
Ανάλογα με τον αριθμό των μελών των σωματείων βγαίνει και ο αριθμός των αποσπασμένων, οι οποίοι όχι μόνο δεν εργάζονταν για την επιχείρηση από την οποίαν έπαιρναν τον μισθό τους, αλλά μπορούσαν να κάνουν και υπερωρίες.
Κάποιοι από τους αποσπασμένους συνδικαλιστές, λόγω της απόσπασης, δεν εμφανίζονταν ως απεργοί και έτσι δεν υπήρχε περικοπή μισθού, ούτε αφαίρεση των ημερών της απεργίας από τον συντάξιμο χρόνο όπως γίνεται στους απλούς απεργούς!!!
Τα προνόμια αυτά τα απολαμβάνουν κυρίως οι συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ, των Τραπεζών και του Δημοσίου, πολλοί εκ των οποίων είχαν προσληφθεί με κομματικά κριτήρια.
Ασφαλώς υπήρχαν και υπάρχουν και σήμερα φωτεινές εξαιρέσεις συνδικαλιστών που τίμησαν και τιμούν τους αγώνες των εργαζομένων. Δυστυχώς η άκρατη κομματικοποίηση νόθευσε βάναυσα και υπονομεύει τους συνδικαλιστικούς αγώνες.
Η γενναία πολιτικά απόφαση της τριτοκομματικής κυβέρνησης πρέπει να τονίζεται σε κάθε ευκαιρία, για να μην πω ότι πρέπει, κ. Σίμο Κεδίκογλου, να περνάει σαν καθημερινό μήνυμα ελπίδας σε τρέϊλερ, ιδίως κατά την διάρκεια των πληκτικών, ανούσιων και μελαγχολικά προβλέψιμων πολιτικών συζητήσεων στα πορτοπαράθυρα των καναλιών.
Παρ’ όλα αυτά, οι ίδιοι και οι ίδιοι συνδικαλιστές του δημοσίου και των ΔΕΚΟ, που εξακολουθούν να μην εκλέγονται λόγω των ικανοτήτων τους, αλλά λόγω των χιλιάδων κομματικών προσλήψεων που έγιναν από την μεταπολίτευση και μετά στο δημόσιο και στις ΔΕΚΟ ένθεν κακείθεν, μόνον την δεύτερη σύνταξη έχασαν, τουλάχιστον μέχρι νεωτέρας.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.