Οι Έλληνες, Χριστιανοί και Πιστοί του Διός, έχωμεν παρακαταθήκας εκ των Προγόνων ημών ! Αλλά ποίος ασχολείται μετά των Παραδόσεων τούτων ...

Οι άνθρωποι γαρ ου παραδίδοσι,

και ... φθονούσι.

Και η οδός ουχ ευρίσκεται.

Σοφοί ζητούνται,

 και γραφαί αδιάγνωστοι.

Και πολλή ύλη.

Και πολλή αμηχανία γίνεται.

Και αι γραφαί μόχθω

το τοιούτον ουκ εξανύεται,

μάχη και βία,

και πόλεμος έσται.

Και εν τούτοις

ολιγωρίαν εμβάλλει

ο οφιούχος ο δαίμων,

κωλύων ημάς του ζητουμένου,

πανταχόθεν έρπων,

ένδοθεν και έξοθεν,

πότε ολιγωρίας προσάγων,

πότε φόβον,

πότε απροσδοκίαν,

άλλοτε και λύπας πραγμάτων,

πότε ζημίας,

ως και απαλλάττεσθαι ημάς. 

(Ολυμπιοδώρου Αλεξανδρέως,

"ΕΙΣ ΤΟ ΚΑΤ' ΕΝΕΡΓΕΙΑΝ

ΖΩΣΙΜΟΥ ΟΣΑ ΑΠΟ ΕΡΜΟΥ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ

ΗΣΑΝ ΕΙΡΗΜΕΝΑ")