Αντιγράφω, ώ Αναγνώστα, εκ των σελίδων 70 έως 72 του ως άνω βιβλίου :
"Στο γραφείον του Λαδά ήρχοντο γνωστοί Ελληνοαμερικανοί πράκτορες της CIA, οι οποίοι ενδιεφέροντο δια την απελευθέρωσιν ορισμένων αντιστασιακών, που είχον συλληφθή από την Ασφάλειαν. Ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως Τοτόμης, τον οποίον κατηγόρησαν αδίκως ως πράκτορα της CIA, αντέδρα : "Τι θέλουν οι δικοί σας μέσα στις αντικαθεστωτικές οργανώσεις ;" τους έλεγε κι' εκείνοι στερεοτύπως έδιναν την απάντησιν : "τους στείλαμε για να παίρνουμε πληροφορίες".
Ενθυμούμαι τον Καραμεσίνη, τον Κορωνόπουλο και άλλα στελέχη της CIA, που επανειλημμένως επενέβαιναν υπέρ αντιστασιακών.
Αυτό τους το ενδιαφέρον εκίνησε τας υποψίας του Αρχηγού της Αστυνομίας Σακελλαρίου, ο οποίος έδωσεν εντολή, να ερευνηθή προσεκτικώς το παρελθόν εκείνων των αντιστασιακών. Εσχηματίσθη έτσι ένας κατάλογος προσώπων, όπου είδαμε, ότι όλοι τους, μα όλοι τους, είχαν σπουδάσει εις αμερικανικά πανεπιστήμια και μετείχαν εις αριστεράς οργανώσεις, πολύ πριν της 21ης Απριλίου.
Κατελήξαμε στο ότι, η CIA είχε διαβρώσει εις βάθος αριστεράς οργανώσεις (φιλειρηνικάς, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διεθνούς φιλίας, κ.τ.λ.) ή ότι η CIA εδημιούργησε αριστεράς οργανώσεις, δια των πρακτόρων της. Επιθανολογήσαμε, ότι κατά περίπτωσιν μπορεί, να συνέβαιναν και τα δύο.
Πάντως δια να αντιμετωπισθή το θέμα έγινε μία σύσκεψις, στην οποίαν προήδρευε ο Στρατηγός Βελλιανίτης της Γενικής Διευθύνσεως Εθνικής Ασφαλείας (ΓΔΕΑ). Άνθρωπος αξιοπρεπέστατος και πανέξυπνος. Παρίσταντο διάφοροι της Ασφαλείας από την Αστυνομίαν Πόλεων και την Χωροφυλακήν. Δίπλα μου εκάθησαν δύο Αστυνομικοί συμφοιτηταί μου, που προσέφεραν μεγάλας υπηρεσίας στην πατρίδα και είχαν τραγικό τέλος. Ο Ε. Μάλλιος και ο Π. Μπάμπαλης.
Αυτοί ωμίλησαν πρώτοι και από κοινού ανέπτυξαν την άποψιν, ότι υπάρχουν αριστεραί και κομμουνιστικαί οργανώσεις, που ελέγχονται από την CIA. Προσεκόμισαν στοιχεία, ασφαλώς ολιγώτερα όσων κατείχον. Τελικώς ο Στρατηγός Βελλιανίτης κατέληξε στην απόφασιν, ότι η Ασφάλεια θα παραδίδη κάθε συλλαμβανόμενο αντιστασιακό, δια τον οποίον ενδιαφέρεται η CIA στον Εισαγγελέα ως παρανομούντα, ώστε η CIA να απευθύνεται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και όχι στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως.
Την απόφασιν ενέκρινεν ο Λαδάς και αμέσως εκδόθησαν αι σχετικαί εντολαί. Ο Λαδάς μάλιστα εσχολίασε : "Μήπως πριν δοθούν στον Εισαγγελέα, να τρώνε κι' ένα ξύλο ;". "Γιατί όχι" απήντησε ο Τοτόμης, "να δέρνωνται μάλλον διότι είναι της CIA και όχι διότι έκαναν αντίστασι".
Τον Τοτόμη τον συνήντησα το 1983 στην Ν. Υόρκη, να ζη πάμπτωχος εις ένα δωμάτιον. Ενεθυμήθη τα περασμένα και μου είπε : "ήμουν βλάκας, που δεν έβγαλα λεφτά, όταν ήμουν υπουργός".
"Στο γραφείον του Λαδά ήρχοντο γνωστοί Ελληνοαμερικανοί πράκτορες της CIA, οι οποίοι ενδιεφέροντο δια την απελευθέρωσιν ορισμένων αντιστασιακών, που είχον συλληφθή από την Ασφάλειαν. Ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως Τοτόμης, τον οποίον κατηγόρησαν αδίκως ως πράκτορα της CIA, αντέδρα : "Τι θέλουν οι δικοί σας μέσα στις αντικαθεστωτικές οργανώσεις ;" τους έλεγε κι' εκείνοι στερεοτύπως έδιναν την απάντησιν : "τους στείλαμε για να παίρνουμε πληροφορίες".
Ενθυμούμαι τον Καραμεσίνη, τον Κορωνόπουλο και άλλα στελέχη της CIA, που επανειλημμένως επενέβαιναν υπέρ αντιστασιακών.
Αυτό τους το ενδιαφέρον εκίνησε τας υποψίας του Αρχηγού της Αστυνομίας Σακελλαρίου, ο οποίος έδωσεν εντολή, να ερευνηθή προσεκτικώς το παρελθόν εκείνων των αντιστασιακών. Εσχηματίσθη έτσι ένας κατάλογος προσώπων, όπου είδαμε, ότι όλοι τους, μα όλοι τους, είχαν σπουδάσει εις αμερικανικά πανεπιστήμια και μετείχαν εις αριστεράς οργανώσεις, πολύ πριν της 21ης Απριλίου.
Κατελήξαμε στο ότι, η CIA είχε διαβρώσει εις βάθος αριστεράς οργανώσεις (φιλειρηνικάς, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διεθνούς φιλίας, κ.τ.λ.) ή ότι η CIA εδημιούργησε αριστεράς οργανώσεις, δια των πρακτόρων της. Επιθανολογήσαμε, ότι κατά περίπτωσιν μπορεί, να συνέβαιναν και τα δύο.
Πάντως δια να αντιμετωπισθή το θέμα έγινε μία σύσκεψις, στην οποίαν προήδρευε ο Στρατηγός Βελλιανίτης της Γενικής Διευθύνσεως Εθνικής Ασφαλείας (ΓΔΕΑ). Άνθρωπος αξιοπρεπέστατος και πανέξυπνος. Παρίσταντο διάφοροι της Ασφαλείας από την Αστυνομίαν Πόλεων και την Χωροφυλακήν. Δίπλα μου εκάθησαν δύο Αστυνομικοί συμφοιτηταί μου, που προσέφεραν μεγάλας υπηρεσίας στην πατρίδα και είχαν τραγικό τέλος. Ο Ε. Μάλλιος και ο Π. Μπάμπαλης.
Αυτοί ωμίλησαν πρώτοι και από κοινού ανέπτυξαν την άποψιν, ότι υπάρχουν αριστεραί και κομμουνιστικαί οργανώσεις, που ελέγχονται από την CIA. Προσεκόμισαν στοιχεία, ασφαλώς ολιγώτερα όσων κατείχον. Τελικώς ο Στρατηγός Βελλιανίτης κατέληξε στην απόφασιν, ότι η Ασφάλεια θα παραδίδη κάθε συλλαμβανόμενο αντιστασιακό, δια τον οποίον ενδιαφέρεται η CIA στον Εισαγγελέα ως παρανομούντα, ώστε η CIA να απευθύνεται στο Υπουργείο Δικαιοσύνης και όχι στο Υπουργείο Δημοσίας Τάξεως.
Την απόφασιν ενέκρινεν ο Λαδάς και αμέσως εκδόθησαν αι σχετικαί εντολαί. Ο Λαδάς μάλιστα εσχολίασε : "Μήπως πριν δοθούν στον Εισαγγελέα, να τρώνε κι' ένα ξύλο ;". "Γιατί όχι" απήντησε ο Τοτόμης, "να δέρνωνται μάλλον διότι είναι της CIA και όχι διότι έκαναν αντίστασι".
Τον Τοτόμη τον συνήντησα το 1983 στην Ν. Υόρκη, να ζη πάμπτωχος εις ένα δωμάτιον. Ενεθυμήθη τα περασμένα και μου είπε : "ήμουν βλάκας, που δεν έβγαλα λεφτά, όταν ήμουν υπουργός".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.