Αγαπητέ Αναγνώστα, παρουσιάζω το ως άνω βιβλίον, αποτελούμενον από μικράς εκτάσεως κείμενα
του συγγραφέως δημοσιευθέντα μεταξύ των ετών 2008 έως 2011, επειδή,
μόλον ότι αποτελούν κείμενα οικονομικά, υπό στενήν έννοιαν του όρου,
ωστόσο αποκαλύπτουν τους τρόπους, τους οποίους χρησιμοποιεί ο σατανάς-διάβολος-πάνας-άδωνις-ιαπετός-ιαχβέ-άτον-χάτον- κλπ, δια του ... αποκλειστικού "εμπορικού" Αντιπροσώπου του επί της επιφανείας της Γης, ήτοι της οικογένειας ρότσιλντ, προς ... έλεγχον και κατατυρράνησιν της Ανθρωπότητος !
Και το Νόμπελ
Δημιουργικής Λογιστικής
πηγαίνει στην ... FED*
Και το Νόμπελ
Δημιουργικής Λογιστικής
πηγαίνει στην ... FED*
*24 Σεπτεμβρίου 2009
Στην Ελλάδα τα δύο κόμματα εξουσίας αλληλοκατηγορούνται, ότι ασκούν δημιουργική λογιστική για να αλλοιώσουν την πραγματική εικόνα της οικονομίας, ενώ τα μικρότερα κόμματα κατηγορούν τα δύο μεγάλα για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Μάλιστα, στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας το θύμα είχε λάβει πολύ μεγάλες διαστάσεις, όταν οι κατηγορίες για παρουσίαση πλαστής εικόνας της οικονομίας είχαν ευρωπαϊκή και διεθνή προέλευση. Στα τέλη Νοεμβρίου του 2001, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο παρέδωσε στο Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών έκθεση, στην οποία έκανε λόγο για μεγάλη και εκτεταμένη χρήση της "δημιουργικής λογιστικής", με αποτέλεσμα να παρουσιάζεται αλλοιωμένη η εικόνα των δημοσιονομικών μεγεθών, καθώς δεν καταγράφονταν σημαντικά ποσά από τις κρατικές δαπάνες. Ακολούθησε η γνωστή και για πολλούς αμφιλεγόμενη απογραφή και, φτάνοντας στο σήμερα, η συζήτηση για τη δημιουργική λογιστική έχει φουντώσει και πάλι ενόψει των βουλευτικών εκλογών.
Είναι πολλοί όσοι θεωρούν ότι "αυτά γίνονται μόνο στην Ελλάδα", στην πραγματικότητα όμως η δημιουργική λογιστική στη χώρα μας βρίσκεται σε επίπεδο δημοτικού σε σχέση με το αντίστοιχο στις ηπα, όπου τα "διδακτορικά" δημιουργικής λογιστικής δίνουν και παίρνουν. Ένας πολύ απλός λόγος είναι ότι η Ελλάδα ελέγχεται τόσο από την Ευρώπη όσο και από "διεθνείς" οργανισμούς, ανώ αυτό δε συμβαίνει με τις ηπα (αλλά ακόμα και αν συμβεί, οι όποιες μορφές λαμβάνουν τη μορφή συστάσεων και, κατά κανόνα, αφήνουν τις ηπα παγερά αδιάφορες). Ένας άλλος λόγος αφορά τα νομισματικά και οικονομικά όπλα που διαθέτει η Ελλάδα, τα οποία πέρα απ' το ότι είναι εισαγόμενα, ωχρχιούν σε αριθμό και αποτελεσματικότητα έναντι των αμερικανικών.
Για παράδειγμα η FED ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα ότι τα αμερικανικά νοικοκυριά έγιναν πλουσιότερα κατά 2 τρισ. δολάρια στις 30 Ιουνίου του τρέχοντος έτους σε σχέση με μόλις τρεις μήνες νωρίτερα. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια που η καθαρή αξία των αμερικανικών νοικοκυριών αυξήθηκε σύμφωνα με τη σχετική έκθεση της Κεντρικής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, η οποία κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η αύξηση του πλούτου των νοικοκυριών ήταν σαφής ένδειξη ανάρρωσης της αμερικανικής οικονομίας.
Το δεύτερο τρίμηνο του 2009 ο πλούτος των αμερικανικών νοικοκυριών αυξήθηκε, με ετήσιο ρυθμό της τάξης του 17 %, που αντιστοιχεί σε 2 τρισ. δολάρια, φτάνοντας στο σύνολό του στα 53,1 τρισ., ενώ το αμέσως προηγούμενο τρίμηνο είχε μειωθεί με ρυθμό 13 % (ο συνολικός πλούτος των αμερικανικών νοικοκυριών παραμένει χαμηλότερα από το υψηλό του, το 2007, κατά 12,2 τρισ. δολάρια).
Διαβάζοντας τα παραπάνω, στο μυαλό του μέσου επενδυτή δημιουργείται ένα ερώτημα σχετικά με τα 2 τρισ. δολάρια.
Πως είναι δυνατόν, εν μέσω της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης των τελευταίων ογδόντα ετών και με τα αρνητικά οικονομικά ρεκόρ να είναι πιο πολλά και από τα ρεκόρ του βιβλίου Γκίνες, οι Αμερικανοί να έγιναν πλουσιότεροι κατά 2 τρισ. μέσα σε ένα τρίμηνο ;
Αν γνωρίζουν τον τρόπο, γιατί δεν τον μοιράζονται και με τον υπόλοιπο κόσμο, ώστε να γίνουμε όλοι πλουσιότεροι στο επόμενο τρίμηνο, αντί να ταλανιζόμαστε από την οικονομική δυσπραγία ;
Η απάντηση για τα 2 τρισ. δολάρια αποτελείται από δύο λέξεις : δημιουργική λογιστική.
Για να δούμε, όμως, πως ασκήθηκε αυτή στην πράξη από τη FED. Κατ' αρχήν, ο καθαρός πλούτος των αμερικανικών νοικοκυριών ορίζεται ως το ενεργητικό μείον το παθητικό τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία της FED, το ενεργητικό τους αυξήθηκε κατά 2 τρισ. το δεύτερο τρίμηνο του 2009, στα 67,2 τρισ. συνολικά, ενώ το παθητικό μειώθηκε κατά 34 δισ., στα 14,1 τρισ. συνολικά.
Ξεκινώντας από τη μείωση του παθητικού, το χρέος των νοικοκυριών μειθώθηκε για τέσσερα διαδοχικά τρίμηνα και είναι κάτω από το υψηλό του επίπεδο κατά 5 %. Πριν από την τρέχουσα ύφεση, το χρέος των νοικοκυριών δεν είχε παρουσιάσει μείωση ποτέ ξανά σε κανένα τρίμηνο, πηγαίνοντας πίσω μέχρι και το 1952, όταν ξεκινούν και τα σχετικά δεδομένα. Με άλλα λόγια, χρειάστηκε η χειρότερη ύφεση από το 1929 για να μειωθεί για πρώτη φορά το χρέος των αμερικανικών νοικοκυριών. Πως έγινε αυτό ;
Ένας τρόπος ήταν με την εξαγορά χρέους των αμερικανικών νοικοκυριών από τη FED, η οποία για να το πετύχει αυτό τύπωσε χρήμα και εξέδωσε ομόλογα, χρεώνοντας, ουσιαστικά εκ νέου, τα αμερικανικά νοικοκυριά, και μάλιστα με τόκο.
Ένας άλλος τρόπος ήταν με την εντελώς ορθολογική μακροοικονομικά διαδικασία της ... διαγραφής χρεών, για την ύπαρξη της οποίας αυξήθηκε ο κρατικός δανεισμός και επομένως χρεώθηκαν ξανά τα αμερικανικά νοικοκυριά, αλλά με πίστωση χρόνου.
Η τεχνική της εξαγοράς ή διαγραφής χρεών χρησιμοποιήθηκε από τη FED ευρέως και για να "λυθεί" το πρόβλημα της κρίσης στην αγορά κατοικίας, όπου το χρέος από υποθήκες των αμερικανικών νοικοκυριών μειώθηκε με ετήσιο ρυθμό της τάξης του 1,4 % (πέμπτη διαδοχική μείωση), με τη FED να εξαγοράζει επισφαλή ενυπόθηκα δάνεια και να τα περνά ως ενεργητικό στα δικά της λογιστικά βιβλία.
Αλλά και το χρέος από τα καταναλωτικά δάνεια μειώθηκε, και μάλιστα κατά 6,1 % σε ετήσια βάση, που αποτελεί τη μεγαλύτερη μείωση από το 1980. Σε μια άλλη έκθεση η FED υποστήριξε πως τον Ιούλιο του 2009 η μείωση ήταν ακόμα πιο μεγάλη, οπότε το νέο ρεκόρ πιθανόν μας πάει και πάλι πίσω στο 1952.
Το μη χρηματοοικονομικό χρέος μειώθηκε επίσης κατά 1,8 % σε ετήσια βάση, ενώ το χρέος των αμερικανικών χρηματοοικονομικών εταιρειών μειώθηκε με 12,2 % σε ετήσια βάση (μεγαλύτερη μείωση από το 1962).
Την ίδια περίοδο, τα πακέτα ενίσχυσης της οικονομίας αύξησαν το προς διάθεση εισόδημα των νοικοκυριών κατά 5,2 %, με τη FED να τυπώνει χρήμα και να εκδίδει ομόλογα, ενώ το κρατικό χρέος των ηπα αυξήθηκε κατά 28,2 % σε ετήσια βάση, η τέταρτη διαδοχική αύξηση σε ποσοστό πάνω από 20 %.
Όλα τα παραπάνω, λοιπόν, αποτελούν τους βασικούς λόγους της μείωσης του παθητικού των αμερικανικών νοικοκυριών, με τη FED να έχει δημιουργήσει ένα μοναδικό λογιστικό μηχανισμό ανακύκλωσης και μεταφοράς του χρέους από τα νοικοκυριά του σήμερα σε άλλα νοικοκυριά του σήμερα, και φυσικά σε αυτά του αύριο.
Όσον αφορά την αύξηση του ενεργητικού τους, μαντέψατε σωστά, οφείλεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο ράλι της Γουόλ Στριτ. Η αύξηση του πλούτου στα χαρτοφυλάκια των αμερικανικών νοικοκυριών από τη δημιουργία υπεραξιών χάρη στο ράλι της αγοράς μετοχών ήταν της τάξης του 1,04 τρισ. δολαρίων, ενώ η αύξηση του πλούτου για τα αμερικανικά νοικοκυριά από τις υπεραξίες που δημιουργήθηκαν στα χαρτοφυλάκια αμοιβαίων κεφαλαίων, ασφαλιστικών εταιρειών και συνταξιοδοτικών κεφαλαίων ήταν της τάξης του 1,06 τρισ. δολαρίων.
Αν λάβει κανείς υπόψη του πως το 50 % του Dow Jones απαρτίζεται από μετοχές που συνδέονται άμεσα με το έξυπνο χρήμα και τη FED (η παρέμβαση στις οποίες σηματοδότησε την αρχή του διεθνούς ράλι μετοχών, οδηγώντας, μεταξύ άλλων, και στην αύξηση του ενεργητικού των αμερικανικών νοικοκυριών) και συνυπολογίσει τις μεθόδους με τις οποίες επιτεύχθηκε η μείωση του παθητικού των αμερικανικών νοικοκυριών, τότε δικαιωματικά θα προτείνει τη FED για το Νόμπελ Δημιουργικής Λογιστικής. Κρίμα που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει κάποια σύσταση να κάνει στις ηπα.
Λέτε να παίζει ρόλο το ότι όλοι οι κατά καιρούς επικεφαλής του είχαν άμεση σχέση και σύνδεση με τη FED ;
Μήπως πρέπει να προωθήσουμε κι εμείς έναν δικό μας στην Κεντρική Τράπεζα της Νέας Υόρκης ;
Μήπως τον Μάικλ Δουκάκη, που βρίσκεται τελευταία και στην επικαιρότητα, ή εκείνο τον Έλληνα σύμβουλο του Ομπάμα, που πριν από τις εκλογές στις ηπα ακούγαμε ότι θα μας βοηθούσε πολύ ; ...
Είναι πολλοί όσοι θεωρούν ότι "αυτά γίνονται μόνο στην Ελλάδα", στην πραγματικότητα όμως η δημιουργική λογιστική στη χώρα μας βρίσκεται σε επίπεδο δημοτικού σε σχέση με το αντίστοιχο στις ηπα, όπου τα "διδακτορικά" δημιουργικής λογιστικής δίνουν και παίρνουν. Ένας πολύ απλός λόγος είναι ότι η Ελλάδα ελέγχεται τόσο από την Ευρώπη όσο και από "διεθνείς" οργανισμούς, ανώ αυτό δε συμβαίνει με τις ηπα (αλλά ακόμα και αν συμβεί, οι όποιες μορφές λαμβάνουν τη μορφή συστάσεων και, κατά κανόνα, αφήνουν τις ηπα παγερά αδιάφορες). Ένας άλλος λόγος αφορά τα νομισματικά και οικονομικά όπλα που διαθέτει η Ελλάδα, τα οποία πέρα απ' το ότι είναι εισαγόμενα, ωχρχιούν σε αριθμό και αποτελεσματικότητα έναντι των αμερικανικών.
Για παράδειγμα η FED ανακοίνωσε την προηγούμενη εβδομάδα ότι τα αμερικανικά νοικοκυριά έγιναν πλουσιότερα κατά 2 τρισ. δολάρια στις 30 Ιουνίου του τρέχοντος έτους σε σχέση με μόλις τρεις μήνες νωρίτερα. Αυτή ήταν και η πρώτη φορά τα τελευταία δύο χρόνια που η καθαρή αξία των αμερικανικών νοικοκυριών αυξήθηκε σύμφωνα με τη σχετική έκθεση της Κεντρικής Τράπεζας της Νέας Υόρκης, η οποία κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η αύξηση του πλούτου των νοικοκυριών ήταν σαφής ένδειξη ανάρρωσης της αμερικανικής οικονομίας.
Το δεύτερο τρίμηνο του 2009 ο πλούτος των αμερικανικών νοικοκυριών αυξήθηκε, με ετήσιο ρυθμό της τάξης του 17 %, που αντιστοιχεί σε 2 τρισ. δολάρια, φτάνοντας στο σύνολό του στα 53,1 τρισ., ενώ το αμέσως προηγούμενο τρίμηνο είχε μειωθεί με ρυθμό 13 % (ο συνολικός πλούτος των αμερικανικών νοικοκυριών παραμένει χαμηλότερα από το υψηλό του, το 2007, κατά 12,2 τρισ. δολάρια).
Διαβάζοντας τα παραπάνω, στο μυαλό του μέσου επενδυτή δημιουργείται ένα ερώτημα σχετικά με τα 2 τρισ. δολάρια.
Πως είναι δυνατόν, εν μέσω της μεγαλύτερης οικονομικής κρίσης των τελευταίων ογδόντα ετών και με τα αρνητικά οικονομικά ρεκόρ να είναι πιο πολλά και από τα ρεκόρ του βιβλίου Γκίνες, οι Αμερικανοί να έγιναν πλουσιότεροι κατά 2 τρισ. μέσα σε ένα τρίμηνο ;
Αν γνωρίζουν τον τρόπο, γιατί δεν τον μοιράζονται και με τον υπόλοιπο κόσμο, ώστε να γίνουμε όλοι πλουσιότεροι στο επόμενο τρίμηνο, αντί να ταλανιζόμαστε από την οικονομική δυσπραγία ;
Η απάντηση για τα 2 τρισ. δολάρια αποτελείται από δύο λέξεις : δημιουργική λογιστική.
Για να δούμε, όμως, πως ασκήθηκε αυτή στην πράξη από τη FED. Κατ' αρχήν, ο καθαρός πλούτος των αμερικανικών νοικοκυριών ορίζεται ως το ενεργητικό μείον το παθητικό τους. Σύμφωνα με τα στοιχεία της FED, το ενεργητικό τους αυξήθηκε κατά 2 τρισ. το δεύτερο τρίμηνο του 2009, στα 67,2 τρισ. συνολικά, ενώ το παθητικό μειώθηκε κατά 34 δισ., στα 14,1 τρισ. συνολικά.
Ξεκινώντας από τη μείωση του παθητικού, το χρέος των νοικοκυριών μειθώθηκε για τέσσερα διαδοχικά τρίμηνα και είναι κάτω από το υψηλό του επίπεδο κατά 5 %. Πριν από την τρέχουσα ύφεση, το χρέος των νοικοκυριών δεν είχε παρουσιάσει μείωση ποτέ ξανά σε κανένα τρίμηνο, πηγαίνοντας πίσω μέχρι και το 1952, όταν ξεκινούν και τα σχετικά δεδομένα. Με άλλα λόγια, χρειάστηκε η χειρότερη ύφεση από το 1929 για να μειωθεί για πρώτη φορά το χρέος των αμερικανικών νοικοκυριών. Πως έγινε αυτό ;
Ένας τρόπος ήταν με την εξαγορά χρέους των αμερικανικών νοικοκυριών από τη FED, η οποία για να το πετύχει αυτό τύπωσε χρήμα και εξέδωσε ομόλογα, χρεώνοντας, ουσιαστικά εκ νέου, τα αμερικανικά νοικοκυριά, και μάλιστα με τόκο.
Ένας άλλος τρόπος ήταν με την εντελώς ορθολογική μακροοικονομικά διαδικασία της ... διαγραφής χρεών, για την ύπαρξη της οποίας αυξήθηκε ο κρατικός δανεισμός και επομένως χρεώθηκαν ξανά τα αμερικανικά νοικοκυριά, αλλά με πίστωση χρόνου.
Η τεχνική της εξαγοράς ή διαγραφής χρεών χρησιμοποιήθηκε από τη FED ευρέως και για να "λυθεί" το πρόβλημα της κρίσης στην αγορά κατοικίας, όπου το χρέος από υποθήκες των αμερικανικών νοικοκυριών μειώθηκε με ετήσιο ρυθμό της τάξης του 1,4 % (πέμπτη διαδοχική μείωση), με τη FED να εξαγοράζει επισφαλή ενυπόθηκα δάνεια και να τα περνά ως ενεργητικό στα δικά της λογιστικά βιβλία.
Αλλά και το χρέος από τα καταναλωτικά δάνεια μειώθηκε, και μάλιστα κατά 6,1 % σε ετήσια βάση, που αποτελεί τη μεγαλύτερη μείωση από το 1980. Σε μια άλλη έκθεση η FED υποστήριξε πως τον Ιούλιο του 2009 η μείωση ήταν ακόμα πιο μεγάλη, οπότε το νέο ρεκόρ πιθανόν μας πάει και πάλι πίσω στο 1952.
Το μη χρηματοοικονομικό χρέος μειώθηκε επίσης κατά 1,8 % σε ετήσια βάση, ενώ το χρέος των αμερικανικών χρηματοοικονομικών εταιρειών μειώθηκε με 12,2 % σε ετήσια βάση (μεγαλύτερη μείωση από το 1962).
Την ίδια περίοδο, τα πακέτα ενίσχυσης της οικονομίας αύξησαν το προς διάθεση εισόδημα των νοικοκυριών κατά 5,2 %, με τη FED να τυπώνει χρήμα και να εκδίδει ομόλογα, ενώ το κρατικό χρέος των ηπα αυξήθηκε κατά 28,2 % σε ετήσια βάση, η τέταρτη διαδοχική αύξηση σε ποσοστό πάνω από 20 %.
Όλα τα παραπάνω, λοιπόν, αποτελούν τους βασικούς λόγους της μείωσης του παθητικού των αμερικανικών νοικοκυριών, με τη FED να έχει δημιουργήσει ένα μοναδικό λογιστικό μηχανισμό ανακύκλωσης και μεταφοράς του χρέους από τα νοικοκυριά του σήμερα σε άλλα νοικοκυριά του σήμερα, και φυσικά σε αυτά του αύριο.
Όσον αφορά την αύξηση του ενεργητικού τους, μαντέψατε σωστά, οφείλεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στο ράλι της Γουόλ Στριτ. Η αύξηση του πλούτου στα χαρτοφυλάκια των αμερικανικών νοικοκυριών από τη δημιουργία υπεραξιών χάρη στο ράλι της αγοράς μετοχών ήταν της τάξης του 1,04 τρισ. δολαρίων, ενώ η αύξηση του πλούτου για τα αμερικανικά νοικοκυριά από τις υπεραξίες που δημιουργήθηκαν στα χαρτοφυλάκια αμοιβαίων κεφαλαίων, ασφαλιστικών εταιρειών και συνταξιοδοτικών κεφαλαίων ήταν της τάξης του 1,06 τρισ. δολαρίων.
Αν λάβει κανείς υπόψη του πως το 50 % του Dow Jones απαρτίζεται από μετοχές που συνδέονται άμεσα με το έξυπνο χρήμα και τη FED (η παρέμβαση στις οποίες σηματοδότησε την αρχή του διεθνούς ράλι μετοχών, οδηγώντας, μεταξύ άλλων, και στην αύξηση του ενεργητικού των αμερικανικών νοικοκυριών) και συνυπολογίσει τις μεθόδους με τις οποίες επιτεύχθηκε η μείωση του παθητικού των αμερικανικών νοικοκυριών, τότε δικαιωματικά θα προτείνει τη FED για το Νόμπελ Δημιουργικής Λογιστικής. Κρίμα που το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο δεν έχει κάποια σύσταση να κάνει στις ηπα.
Λέτε να παίζει ρόλο το ότι όλοι οι κατά καιρούς επικεφαλής του είχαν άμεση σχέση και σύνδεση με τη FED ;
Μήπως πρέπει να προωθήσουμε κι εμείς έναν δικό μας στην Κεντρική Τράπεζα της Νέας Υόρκης ;
Μήπως τον Μάικλ Δουκάκη, που βρίσκεται τελευταία και στην επικαιρότητα, ή εκείνο τον Έλληνα σύμβουλο του Ομπάμα, που πριν από τις εκλογές στις ηπα ακούγαμε ότι θα μας βοηθούσε πολύ ; ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.