Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

ΚΩΝ-ΝΟΣ Α. ΠΛΕΥΡΗΣ : ΓΕΓΟΝΟΤΑ 1965-1977, Τά άγνωστα παρασκήνια ! 22 (Επειδή διαφωνώ μετά του συμπεράσματος, το οποίον εξάγει ο Κ. Πλεύρης εις την κάτωθι ανάρτησιν, η επομένη ανάρτησις θα περιλαμβάνει την διαφωνίαν μου και ουχί την συνέχειαν του κειμένου) !

    Αντιγράφω, ώ Αναγνώστα, εκ των σελίδων 131 έως 141 του ως άνω βιβλίου : 



ΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ*

 (*οαρχαίος : εννοείται της εποχής 1965-1967)
(συνέχεια εκ της προηγουμένης αναρτήσεως υπό όμοιον τίτλον)

   Υπάρχει στην Ελλάδα μια διάθεσις να υπερτιμώνται αι μυστικαί υπηρεσίαι, ιδίως η cia. Οι περισσότεροι πιστεύουν, ότι αι μυστικαί υπηρεσίαι έχουν παντού ανθρώπους και δίκτυα πληροφοριών, από τα οποία δεν ξεφεύγει το παραμικρό. Ουδέν αναληθέστερον. Πρόκειται περί φαντασίας, η οποία διογκούται, από μόνη της.
   Η 21η Απριλίου απέδειξε τι κατόρθωμα μπορούν να επιτύχουν μερικοί έξυπνοι, αποφασισμένοι και γενναίοι άνδρες. Όλοι οι Έλληνες και οι ξένοι. 
   Όλαι αι Ελληνικαί και ξέναι μυστικαί υπηρεσίαι την Παρασκευή της 21ης Απριλίου 1967 ευρίσκωντο εις βαθύ ύπνον, από τον οποίον τους εξύπνησαν αι ερπύστριαι των αρμάτων.
   Άς πάρωμεν μίαν προς μίαν τας περιπτώσεις κι' άς αρχίσωμεν από τον Ανώτατον Άρχοντα της Χώρας. Ο βασιλεύς Κωνσταντίνος και το περιβάλλον του ηγνόουν τα πάντα, ούτε υποψιάζωντο τι έμελλε να συμβή.
   Αμέριμνος εδείπνησε με την βασίλισσα Άννα-Μαρία στο Χίλτον. Είχε μία συνεργασία με τον γραμματέα του Ταγματάρχην Αρναούτην και μετά εδιάβαζε, ενώ η βασίλισσα, που ήτο έγγυος απεσύρθη, δια να αναπαυθή. Την 02.15 της 21ης Απριλίου ένα μυστικό τηλέφωνο του βασιλέως Κωνσταντίνου εκτύπησε και τον εξύπνησε. Στην γραμμή ακούγεται ο Αρναούτης "Μεγαλειότατε έξω από το σπίτι μου είναι άνδρες με στολή, ένοπλοι και ήλθαν να με συλλάβουν". "Τι φαντάζεσαι ότι είναι", ερωτά ο βασιλεύς. "Μάλλον κινηματίαι. Δεν τους ξέρω. Τώρα σπάζουν την πόρτα. Θα με συλλάβουν ...". Η τηλεφωνική σύνδεσις διεκόπη. Έτσι ο βασιλεύς έμαθε, ότι έγινε Επανάστασις. Εντός ολίγου ο υπασπιστής υπηρεσίας του αναφέρει : "Μεγαλειότατε, άρματα μάχης εκύκλωσαν τα ανάκτορα".
   Ο Πρωθυπουργός της Χώρας Κανελλόπουλος προήδρευε υπουργικού συμβουλίου, εν όψει των εκλογών. Κατά την 22:00 ετελείωσε η σύσκεψις, όπου απεφάσισαν διάφορα προεκλογικά μέτρα και οι υπουργοί ανεχώρησαν, δια τας οικίας των. Ο Κανελλόπουλος με δύο υπουργούς του μετέβησαν στο διαμέρισμά του στην οδό Ξενοκράτους 15, δια να συνεργασθούν επί της ομιλίας, που θα εξεφώνει στον Πειραιά. Κατά την 01.00 ο Κανελλόπουλος διακόπτει την συνεργασίαν δια να κοιμηθή, ενώ ο γραμματεύς του Ρίζος επήρε τα χειρόγραφα του λόγου, δια να τα πάη στα γραφεία της ΕΡΕ προς άμεσον δακτυλογράφησιν. Η ώρα ήτο 02.19 όταν οι άνδρες του Ταγματάρχου Θωμά έσπασαν την είσοδο, εισήλθον στο διαμέρισμα, ξυπνούν και συλλαμβάνουν τον Κανελλόπουλο. Η σύζυγός του έτρεξε εις άλλο δωμάτιο και τηλεφωνεί στον ανηψιό της Λιβανό : "Αυτή την στιγμή συλλαμβάνουν τον θείο σου". "Ποίοι ; Γιατί ;" ερωτά εκείνος, αλλά το τηλέφωνο έκλεισε.
   Ο Πρεσβευτής των ηπα Φίλιπ Τάλμποτ εκοιμάτο και αυτός. Η ώρα είναι 02:30 και τον ξυπνούν οι φρουροί του. Θέλει να τον ιδή επειγόντως ο Λιβανός, με τον οποίο εγνωρίζετο καλώς. Τον δέχεται αμέσως με πυτζάμες. Ο Λιβανός διηγείται τα διατρέξαντα. Ο Τάλμποτ διερωτάται. Ποίοι επαναστατούν ;
   Ενώ ενδύεται βιαστικώς ερωτά ποίοι συνέλλαβαν τον Κανελλόπουλο. Ο Λιβανός απαντά "ούτε ο πρόεδρος γνωρίζει, ούτε εγώ". Ταχύτατα το αυτοκίνητο του Τάλμποτ φθάνει στην πρεσβεία των ηπα. Ξυπνούν τον επόπτη υπηρεσίας. Δεν είχε ιδέα. Αναζητούν τον Αρχηγόν της cia, τον οποίον δεν ευρίσκουν ! διότι ανέμελος εκοιμάτο με μίαν φίλην του στο Σούνιο. Τηλεφωνούν στα ανάκτορα. Αι γραμμαί δεν λειτουργούν. Τι να κάνη ο Τάλμποτ ; απλώς ειδοποιεί στελέχη της πρεσβείας και περιμένει το πρωί, δια να μάθη μαζί με όλον τον κόσμον τι συνέβη.
   Ο Διευθυντής του πολιτικού γραφείου του βασιλέως Μπίτσιος, όπως όλοι εκοιμάτο στην οικίαν του. Κάποιος τον ξυπνά τηλεφωνικώς και τον πληροφορεί, ότι άρματα κινούνται μέσα στην νύκτα. Απορεί. Τηλεφωνεί στον βασιλέα, ο οποίος του λέγει, ότι "κάτι πρέπει να συμβαίνει διότι προ ολίγου έπιασαν τον Αρναούτογλου. Για πάρε τον Κανελλόπουλο ...". Αλλά δεν υπήρξε συνέχεια, διότι τα τηλέφωνα εκόπησαν όλα. Ο Μπίτσιος ενδύεται, φεύγει και κρύβεται, στην οικίαν της μητρός του. Περιμένει όπως πολλοί άλλοι να ξημερώση, δια να μάθουν τι συμβαίνει.
   Ο Ανδρέας Παπανδρέου διενυκτέρευε, δια λόγους ασφαλείας, εις φίλους του. Αλλά την 21ην Απριλίου βέβαιος, ότι δεν πρόκειται να συμβή κάτι κοιμάται στην οικία του. Περί την 02:20 τον ξυπνά η σύζυγός του Μαργαρίτα. "Κάτι κακό γίνεται". Ο σωματοφύλαξ του ουρλιάζει : "Κύριε Ανδρέα ήλθανε. Σπάνε τις πόρτες. Τι να κάνω ;". Ο Παπανδρέου δεν πιστεύει, ότι είναι Στρατιωτική Επανάστασις, τηλεφωνεί στον σωματοφύλακα του πατέρα του "Μανώλη, έφθασαν. Κάλεσε αμέσως την Αστυνομία. Ίσως είναι καμμιά συμμορία" και μετά προσπαθεί να διαφύγη από την ταράτσα, όπου κρύβεται. Αλλά τον ανακαλύπτουν, τον διατάσσουν να πηδήση. Πηδά από 4 μέτρα περίπου, κτυπά το πόδι του και παραδίδεται. Του επιτρέπουν να φορέση παντελόνι και με ένα στρατιωτικό φορτηγό τον μεταφέρουν στο Γουδή.
   Ο τότε Αρχηγός της ΚΥΠ Στρατηγός Παπαγεωργόπουλος, που υποτίθεται, ότι ηγούμενος της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών εγνώριζε τα πάντα, όχι μόνον τα ηγνόει, αλλά επίστευε στα αντίθετα της πραγματικότητος. Όταν ο εκδότης Ι. Πασσάς ωμίλησε, τον Μάρτιον του 1967 στην οικίαν του πρώην πρωθυπουργού Κιουσοπούλου και επί παρουσία του Στεφανοπούλου και του Μαρκεζίνη, περί Στρατιωτικής Επαναστάσεως ο Παπαγεωργόπουλος έβαλε τας φωνάς : "Μα τι είναι αυτά που λέτε ; Ποίος θα κάνη την επανάστασι ; ... Αυτά είναι απαράδεκτα και αδύνατα" ("Ακρόπολις", 28-8-1974). Κι' αυτός συνελήφθη στον ύπνο, όπως και ο Αρχηγός της Αστυνομίας Αρχοντουλάκης, ο Αρχηγός του ΓΕΝ ναύαρχος Εγκολφόπουλος, ο Αρχηγός του ΓΕΑ πτέραρχος Αντωνάκος και ο Αρχηγός του ΓΕΣ Στρατηγός Σπαντιδάκης, που επιστρέφων από δείπνον στην οικίαν του πτεράρχου Αντωνάκου τον επερίμενε ο Ταγματάρχης Παπαγιάννης με ομάδα Λοκατζήδων και τον συνέλαβε την 02:00. Βάσει του σχεδίου έπρεπε να τον μεταφέρη στο ΓΕΣ την 02:30, οπότε αυτό θα είχε καταληφθή. Έτσι δια να περάση ημισεία ώρα το αυτοκίνητο με τον κρατούμενο Στρατηγό περιεφέρετο ασκόπως. Ο Σπαντιδάκης που ηγνόει ποίοι τον συνέλαβαν τους είπε : "Που με πάτε ; Διατί δεν με σκοτώνετε να τελειώνουμε ;".
   Ο Αρχηγός του ναυστάθμου Ναύαρχος Ροζάκης εκοιμάτο εις την οικίαν του. Τον ξυπνά ο οδηγός του. "Κύριε ναύαρχε έγινε επανάστασις". "Επανάστασις από ποιούς ;". "Που να ξέρω εγώ". Ο Ναύαρχος αποπειράται να τηλεφωνήση στο ΓΕΝ, αλλά αι γραμμαί ήσαν κομμέναι.
   Ο Διοικητής Αττικής και Νήσων Στρατηγός Παπαδάτος επήγαινε στην οικίαν του τα ξημερώματα της 21ης Απριλίου, οπότε είδε άρματα και τεθωρακισμένα να καταλαμβάνουν θέσεις εις επίκαιρα σημεία. Διηρωτήηθη πως αυταί αι μνάδες κινούνται, δίχως διαταγήν του. Αργότερον του ελύθη η απορία.
   Άλλος κοιμώμενος ήτο ο υπουργός Δημοσίας Τάξεως Γ. Ράλλης. Τον εξύπνησεν τηλεφωνικώς την χαραυγήν της 21ης Απριλίου ο Αρχηγός της Αστυνομίας Αρχοντουλάκης. "Κύριε υπουργέ" του ανέφερε "άρματα κινούνται στους δρόμους της πόλεως και τώρα με συλλαμβάνουν ...". Το τηλέφωνο διακόπτεται κι' έτσι ο Γ. Ράλλης ο υπεύθυνος υπουργός δια την ασφάλειαν και την Τάξιν της χώρας πληροφορείται, ότι έγινε κίνημα.   
   "Οι "Δημοκρατικοί Σύνδεσμοι" του Α. Παπανδρέου, "Οι Λαμπράκηδες" ο παράνομος μηχανισμός του ΚΚΕ, καθώς και τα στελέχη του ΚΚΕ, παλαιά και νέα, με συνωμοτικήν εκπαίδευσι και δράσι συνελήφθησαν όλα στο κρεββάτι τους, κοιμώμενα ύπνον βαθύν.
   Τέτοιο ρεζιλίκι δεν έχει ξανασυμβή εις προστάτας ελευθεριών και της δημοκρατίας. Τόσον ο Α. Παπανδρέου, όσον και ο Π. Κανελλόπουλος εκαυχώντο, ότι είχαν περίστροφο κάτω από το μαξιλάρι τους. Όταν τους έπιασαν δεν το εχρησιμοποίησαν. Άρα ήτο διακοσμητικόν το όπλον ή εκείνοι άνανδροι.
   Ο ηγέτης της αντιπολιτεύσεως, ο Γεώργιος Παπανδρέου, εκοιμάτο στο Καστρί. Ωμολογουμένος επρόκειτο περί πατριώτου, σφοδρού αντικομμουνιστού και ικανού πολιτικού, αλλ' ατύχου. Εδέχθη την σύλληψίν του με αξιοπρέπειαν. "Κύριε Πρόεδρε ήλθαμε δια να σας προστατεύσωμεν". "Καλά ξέρω, δεν είναι η πρώτη φορά". Θα τον οδηγήσουν εις το ΚΕΤ, όπου με πολύ θλίψιν τον είδα.
   Ο Άγγλος πρεσβευτής Μόρραϋ εκοιμάτο, στην έπαυλίν του. Ο ναυτικός του Ακόλουθος την νύκτα κατηυθύνετο με το αυτοκίνητό του, προς το αεροδρόμιον του Ελληνικού, μαζί με την ανηψιάν του, η οποία θα επεβιβάζετο ενός διερχομένου αεροπλάνου, δια το Λονδίνο. Στην αρχή της οδού Συγγρού βλέπει άρματα. Σταματά και από περιέργεια ρωτά τον επί κεφαλής Αξιωματικόν : "Κάνετε άσκησιν ;". "Όχι, επανάστασιν". Αμέσως ο Ακόλουθος επιστρέφει, ξυπνά τον πρεσβευτήν του και του αναφέρει τι είδε. Ο Μόρραϋ ενδύεται και περιμένει να ξημερώση.
   Ο Γάλλος πρεσβευτής Μπαγιόν απολαμβάνει τον ύπνο του, στο καταδρομικό "Ζαν ντ' Άρκ", που έχει αγκυροβολήσει στην Κέρκυρα. Ο ασυρματιστής του πλοίου ακούει τον ραδιοσταθμό των Παρισίων, που αναγγέλλει ότι στην Ελλάδα εξεράγη στρατιωτικόν κίνημα. Τρέχει αμέσως και ξυπνά τον πρεσβευτήν, ο οποίος φυσικά δεν είχε ιδέα.
   Είναι περίπου 02:40 όταν οι φύλακες της πρεσβείας της τότε Σοβιετικής Ενώσεως, που το κτήριόν της ευρίσκετο στην οδό Ηρώδου του Αττικού, ξυπνούν τον πρεσβευτήν Κοριούκιν και του αναφέρουν, ότι η πρεσβεία περιεκυκλώθη από υπόπτους τύπους. Ο Κοριούκιν κυττάει από το παράθυρο και κάθεται στο γραφείον του αναμένων να μάθη τα νέα το πρωί.
   Αι μυστικαί υπηρεσίαι όλων των χωρών, και φυσικά αι Ελληνικαί, απεδείχθησαν ανίκανοι, να έχουν μίαν πληροφορίαν δια την Επανάστασιν. Ιδίως οι δικοί μας κατεξηυτελίσθησαν, διότι ο ένας ενόμιζε, ότι ο άλλος έκανε το κίνημα. Τα περιστατικά φανερώνουν την γελοιότητά τους. Π.χ. όταν έσπρωξαν τον Κανελλόπουλο εις ένα γραφείο στο ΓΕΣ, ο Στρατηγός Αρμπούζης, που είχε συλληφθή και εκρατείτο στο ίδιο γραφείο, εσηκώθη προ του πρωθυπουργού, από τον καναπέ όπου εκάθητο. Ο Κανελλόπουλος ενόμισε, ότι ο Αρμπούζης ηγείται της Επαναστάσεως και οργίλως τον παρετήρησε : "΄Ωστε σεις, ... σεις τα εκάνατε αυτά ;". "Δι' όνομα του Θεού, τι λέτε κ. πρόεδρε ; Κι' εγώ είμαι κρατούμενος". "Τότε ποιοί κάνουν το κίνημα ;". "Δεν έχω ιδέα". 
   Άλλο περιστατικό : Ο Α. Παπανδρέου, ο Αλευράς και άλλοι πολιτικάντηδες, που συνελλήφθησαν, ωδηγήθησαν στο ΚΕΤ και εκάθηντο, στα στρατιωτικά κρεββάτια ενός θαλάμου περιμένοντες την τύχην των, με την ψυχήν στο στόμα. Αίφνης εμφανίζονται μερικοί Αξιωματικοί με επί κεφαλής τον υπουργόν Εθνικής Αμύνης Παπαληγούραν, που κι' αυτόν συνέλαβαν στον ύπνο. Όπως όμως τον είδαν και μέσα στην παραζάλη των ενόμισαν, ότι ο Παπαληγούρας ήτο ο Αρχηγός του κινήματος. Ο Αλευράς σηκώνεται και του λέγει : "Συγχαρητήρια κ. υπουργέ, τα καταφέρατε". Ο Παπαληγούρας τον εκύτταξε, δεν ωμίλησε, αλλά εκάθησε εις ένα κρεββάτι, όπως οι άλλοι. Τότε αντελήφθησαν, ότι και εκείνος ήτο κρατούμενος.
   Αστείο περιστατικό είναι, που ο ευσυνείδητος γραμματεύς του Κανελλοπούλου, έφερε μεταμεσονυκτίως το δακτυλογραφημένο κείμενο της ομιλίας του πρωθυπουργού. Τον είδε μεταξύ στρατιωτών και δίχως να έχη καταλάβει, ότι τον συνέλαβαν του είπε : "Κύριε πρόεδρε έφερα μια σειρά ... ". Κάποιος υπαξιωματικός του ακουμπά ένα αυτόματο στο στήθος : "Χάσου από εδώ ...".  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.