Δευτέρα 23 Σεπτεμβρίου 2013

Πάνος Παναγιώτου, "Η ΥΠΟΘΕΣΗ "ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ", ΠΕΡΙΕΡΓΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ, ΔΝΤ, GOLDMAN SACHS, ROTHSCILD, SOROS, S&P, MOODY'S, FITCH, ΓΕΡΜΑΝΙΑ, ΗΠΑ" ! 15

   Αγαπητέ Αναγνώστα, παρουσιάζω το ως άνω βιβλίον, αποτελούμενον από μικράς εκτάσεως κείμενα του συγγραφέως δημοσιευθέντα μεταξύ των ετών 2008 έως 2011, επειδή, μόλον ότι αποτελούν κείμενα οικονομικά, υπό στενήν έννοιαν του όρου, ωστόσο αποκαλύπτουν τους τρόπους, τους οποίους χρησιμοποιεί ο σατανάς-διάβολος-πάνας-άδωνις-ιαπετός-ιαχβέ-άτον-χάτον- κλπ, δια του ... αποκλειστικού "εμπορικού" Αντιπροσώπου του επί της επιφανείας της Γης, ήτοι της οικογένειας ρότσιλντ, προς ... έλεγχον και κατατυρράνησιν της Ανθρωπότητος !


Η Ευρώπη ζεσταίνεται
όσο η Ελλάδα καίγεται*   
1 Απριλίου 2010
(Η ανάρτησις ταύτη αποτελεί συνέχειαν της προηγουμένης)
   Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, η ετήσια αύξηση του πληθωρισμού στην Ελλάδα κατά το Φεβρουάριο του 2010 ήταν η υψηλότερη στην Ευρώπη, φτάνοντας το 2,9 %, όταν ο μέσος όρος στην ευρωζώνη ήταν 0,9 % και η αύξηση στη Γερμανία μόλις 0,5 %. Επίσης, η αύξηση των τιμών ενέργειας σε σχέση με ένα χρόνο νωρίτερα ήταν της τάξης του 24,9 %, όταν στην ευρωζώνη η αντίστοιχη αύξηση ήταν μόλις 3,1 %.
   Από το 2001, όταν η Χώρα υιοθέτησε το ευρώ, ο πληθωρισμός της είναι σταθερά πολύ μεγαλύτερος από αυτόν της ευρωζώνης και της Γερμανίας, ενώ στο διάστημα αυτό έχασε περίπου το 30 % της ανταγωνιστικότητάς της ανά μονάδα εργασίας, κάτι που συνέβαλε στην αύξηση του ελλείμματος των τρεχουσών συναλλαγών. Ο ρυθμός με τον οποίο αυξάνεται  ο πληθωρισμός στην Ελλάδα τους τελευταίους μήνες είναι ο μεγαλύτερος από το 2000, ενώ η αύξηση του Σεπτεμβρίου του 2009 ήταν 0,7 %, του Ιανουαρίου 2010 2,3 % και του Φεβρουαρίου του 2010, όπως είδαμε, 2,9 %.
   Καθώς η Χώρα δε διαθέτει δικό της νόμισμα ώστε να επιχειρήσει να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά της μέσω της υποτίμησής του και με στόχο τη μείωση των τιμών των προϊόντων και των υπηρεσιών της, έχει αποφασιστεί να ακολουθηθεί ο σκληρός εναλλακτικός δρόμος του σχεδίου της εσωτερικής υποτίμησης μέσω της μείωσης των μισθών και των τιμών κατά 20-30 % στο μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Αυτό, σε συνδυασμό με την προσπάθεια για μείωση του ελλείμματος τα επόμενα τρία χρόνια κατά δέκα ποσοσιαίες μονάδες του ΑΕΠ που απαιτείται για την ικανοποίηση των κριτηρίων του Μάαστριχτ, αποτελεί μια συνταγή που είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε πολιτική ύφεση, με εκτίναξη της ανεργίας και συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 12 %.
   Εφόσον η συλλογή φόρων στην Ελλάδα αντιστοιχεί στο 40 % του ΑΕΠ, μια μείωσή του κατά 12 % θα οδηγήσει σε απώλειες πέντε ποσοστιαίων μονάδων εξαιτίας των μειωμένων, από τη φορολογία, εσόδων. Το αποτέλεσμα θα είναι η καθαρή μείωση του ελλείμματος του προϋπολογισμού να φτάσει μόνο στο 5 % αντί για το προβλεπόμενο 10 %, κάτι που θα οδηγήσει σε νέα μέτρα για την περαιτέρω μείωση των δημόσιων δαπανών και σε ακόμα μεγαλύτερη πίεση της οικονομίας.
   Με βάση αυτή τη λογική, φαίνεται πως, αν η Ελλάδα συνεχίσει να μειώνει τις δημόσιες δαπάνες της για να ανταποκριθεί στα κριτήρια του Μάαστριχτ, ενώ το ενδιάμεσο διάστημα δεν απολαμβάνει κανένα όφελος από μια υποτιμημένη ισοτιμία, μπορεί τα επόμενα χρόνια να δει το ΑΕΠ της να μειώνεται κατά 15-20 %. Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα της Λετονίας, η οποία εδώ και δεκαοκτώ μήνες έχει στραφεί στο ΔΝΤ για βοήθεια και στο διάστημα αυτό το ΑΕΠ της συρικνώθηκε κιόλας κατά 18 %, με το ΔΝΤ να περιμένει μια επιπλέον μείωση της τάξης του 4 % το 2010. Και παρά τα σκληρά μέτρα και τις περικοπές, το έλλειμμα του προϋπολογισμού της ως ποσοστό του ΑΕΠ παραμένει στο 8 %, ποσοστό διπλάσιο από αυτό του στόχου του Μάαστριχτ.
   Επιπροσθέτως, σε μια ενδεχόμενη παρατεταμένη Ελληνική οικονομική ύφεση, είναι δύσκολο να θεωρήσουμε πως δε θα υπάρξει ένα κύμα νοικοκυριών που δε θα καταφέρουν να πληρώσουν τα δάνειά τους, κηρύσσοντας τελικά πτώχευση και προκαλώντας αναταράξεις στα θεμέλια του τραπεζικού συστήματος, με αποτέλεσμα να πυροδοτήσουν τη φυγή κεφαλαίων από την Ελλάδα, κάτι που επιχειρείται διακαώς να αποφευχθεί. Αν οι Ελληνικές τράπεζες έχουν ένα σημαντικό πλεονέκτημα έναντι πολλών ευρωπαϊκών, αυτό είναι το μεγάλο ποσοστό αποθεματικών που διαθέτουν σε σχέση με τα δάνεια που έχουν παράσχει. Αν προκληθεί ένα κύμα μετανάστευσης κεφαλαίων, το πλεονέκτημα αυτό θα υπονομευτεί, οδηγώντας τις τράπεζες στην αύξηση των κινήτρων που θα προσφέρουν για να προσελκύσουν αποταμιεύσεις και στην περαιτέρω μείωση της προθυμίας τους για παροχή δανείων. Ο συνδυασμός των δύο θα επηρεάσει αρνητικά τόσο την κατανάλωση όσο και την ανάπτυξη. 
   Αλλά ακόμα και αν ο ένας από τους βασικούς στόχους των μέτρων που έχει υιοθετήσει η Ελλάδα επιτευχθεί και οι τιμές πράγματι αποκλιμακωθούν κατά 20 % τα επόμενα χρόνια, η απορρέουσα από αυτή την εξέλιξη συρρίκνωση του ΑΕΠ κατά 12 % τουλάχιστον θα αυξήσει το δημόσιο χρέος, ως ποσοστό του ΑΕΠ, πάνω από το 150 %, περιπλέκοντας και παρατείνοντας την κρίση. Έτσι, το πιο ρεαλιστικό πλάνο ίσως για την Ελλάδα θα ήταν η προσπάθεια για επαναδιαπραγμάτευση και αναδόμηση του χρέους της με άμεση ευρωπαϊκή βοήθεια και συναίνεση, με τη χρήση του ισχυρότερου διαπραγματευτικού χαρτιού της, που δεν είναι άλλο απ' το ότι μια ενδεχόμενη πτώχευσή της θα απειλούσε την ίδια την ύπαρξη της Ε.Ε., επιφέροντας καίριο χτύπημα στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και προκαλώντας δριμεία αύξηση του κόστους δανεισμού των υπόλοιπων ευάλωτων στην κρίση ευρωπαϊκών κρατών, αυξάνοντας την πιθανότητα για περαιτέρω πτωχεύσεις.
   Για παράδειγμα, με μέγεθος πέντε φορές αυτό της Ελληνικής οικονομίας και με δημόσιο χρέος της τάξης του 1 τρισ. δολαρίων, η Ισπανία θα ακολουθήσει με μαθηματική ακρίβεια την Ελλάδα σε μια ενδεχόμενη κατάρρευσή της και αυτό θα πρέπει να αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα επιχειρήματα της Χώρας μας για να συνεχίσουμε να πιέζουμε τους εταίρους μας για μια γρήγορη και συλλογική λύση στο πρόβλημα και όχι για μια πολυετή και βάναυση προσπάθεια για έξοδο από την κρίση.
   Είναι πιθανόν η τωρινή αμυντική στάση της Ελλάδος να μην αποδειχτεί τόσο ωφέλιμη όσο αν υιοθετούσε μια πιο επιθετική συμπεριφορά, βάζοντας φρένο στην καθυστέρηση εξεύρεσης μιας λύσης η οποία να εξυπηρετεί μόνο τα συμφέροντα των υπόλοιπων ευρωπαϊκών κρατών και όχι τα Ελληνικά. Πράγματι, εξαιτίας της Ελληνικής κρίσης, το κόστος του δανεισμού για τη Γερμανία κατέγραψε μεγάλη μείωση το πρώτο τρίμηνο του 2010, με τα ομόλογά της να γίνονται ανάρπαστα, καθώς η Χώρα θεωρείται η ασφαλέστερη της Ευρώπης. Το ίδιο διάστημα, η πτώση του ευρώ βοήθησε τη Γερμανία να αναπτυχθεί με ρυθμούς που είχε να δει για αρκετά χρόνια, ενώ και η ευρωζώνη, συνολικά, ευνοήθηκε από την Ελληνική κρίση και την εκμεταλλεύτηκε για να εισέλθει σε τροχιά ανάρρωσης.
   Όσο ο κλεφτοπόλεμος με τους Ευρωπαίους εταίρους μας συνεχίζεται και όσο διστάζουμε να ποντάρουμε στο γεγονός πως μια ενδεχόμενη πτώχευση της Ελλάδος είναι απολύτως ενάντια στα συμφέροντά τους και τόσο επικίνδυνη γι' αυτούς ώστε να μην μπορούν να διακινδυνεύσουν να συμβεί, τόσο τους επιτρέπουμε να ζεσταίνουν τις οικονομίες τους χάρη στην Ελληνική κρίση, την ώρα που η ίδια η Ελλάδα καίγεται.-       

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.